ร่ายสุภาพ |
![]() |
เขียนโดย ภาษาสยาม |
วันอังคารที่ 16 กันยายน 2008 เวลา 17:47 น. |
ร่ายสุภาพ ร่ายสุภาพนี้นิยมแต่งกันอย่างแพร่หลายมาจนถึงปัจจุบัน มีการนำร่ายสุภาพไปเป็นส่วนหนึ่งของลิลิต เช่น ในลิลิตพระลอ ลิลิตตะเองพ่าย เป็นต้น คณะ บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคละ ๕ คำ จะมีกี่วรรคก็ได้ แต่เมื่อจบจะต้องจบด้วยโคลงสองสุภาพ สัมผัส คำสุดท้ายของวรรคหน้า ส่งสัมผัสไปยังคำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓ ของวรรคต่อไป คำสร้อย เติมได้ ๒ คำ ตอนจบบท แผนผัง
ตัวอย่าง ศรีสวัสดิเดชะ ชนะราชอรินทร์ ยินพระยศเกริกเกรียง เพียงพกแผ่นฟากฟ้า หล้าหล่มเลื่องชัยเชวง เกรงพระเกียรติระย่อ ฝ่อใจห้าวบ่มิหาญ ลาญใจแกล้วบมิกล้า เถลิงพระเกียรติฟุ้งฟ้า ลือตรลบแหล่งหล้า โลกล้วนสดุดี ( ลิลิตตะเลงพ่าย สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ) ที่มา หนังสือการแต่งคำประพันธ์ ประยอม ซองทอง |
แก้ไขล่าสุด ใน วันเสาร์ที่ 09 พฤษภาคม 2009 เวลา 16:25 น. |