เสียงของพยัญชนะมีคุณสมบัติอยู่  ๔ อย่าง  โดยจับคู่กันได้สองคู่  คือ โฆษะ - อโฆษะ  ธนิต - สิถิล

                     ๑. เสียงโฆษะ  หรือเสียงก้อง  เป็นเสียงที่เกิดจากการสั่นสะบัดของเส้นเสียง  เสียงโฆะของไทย  ได้แก่ 

                          /บ/  /ด/  /ม/  /น/  /ง/  /ร/  /ล/  /ว/  /ย/

                     ๒. เสียงอโฆษะ หรือเสียงไม่ก้อง  เป็นเสียงที่พุ่งจากหลอดลมไม่กระทบริมสองข้างของเส่นเสียง

                         เส้นเสียงจึงไม่สะบัด  ได้แก่  /ป/  /พ/  /ต/  /จ/  /ช/  /ก /  /ค/  /ท/  /ฟ/  /ซ/  /ฮ/

                     ๓. เสียงธนิต  ได้แก่เสียงอโฆษะชนิดหนึ่งซึ่งขณะออกเสียงจะมีกระแสลมพุ่งออกมา 

                         ได้แก่  /พ/  /ท/  /ช/  /ค/

                     ๔. เสียงสิถิล  คือ เสียงอโฆษะชนิดหนึ่งโดยขณะออกเสียงจะไม่มีลมพุ่งออกมาด้วย  ได้แก่

                          /ป/  /ต/  /จ/  /ก/

ที่มา  หนังสือหลักภาษา  ไวยากรณ์ไทย