การพระราชพิธีพระบรมศพในอดีตและเกี่ยวเนื่องมาถึงปัจจุบัน (ขั้นตอนอาจจะเปลี่ยนหรือสลับกัน)

     การพระบรมศพ สมเด็จพระมหากษัตริยาธิราช "ในอดีต" เมื่อสวรรคตลง ก็จะมีการพระราชพิธีถวายน้ำสรงพระบรมศพ

 ถวายเครื่องขาวทรงพระบรมศพ และถวายเครื่องบรมราชภูษิตาภรณ์อย่างเต็มที่ (เหมือนชุดแสดงละคร)

 จากนั้น ถวายขี้ผึ้งแผ่เต็มพระพักตร์ และพระทวารทั้งเก้าจากนั้น (เหตุคือป้องกันแมลงเข้าไปวางไข่ในพระบรมศพ) 

 จากนั้น นำฉลองพระพักตร์ ที่เรียกว่า "พระสุพรรณแผ่นจำหลักปริมณฑลฉลองพระพักตร์"(เหตุเพื่อถวายพระเกียรติพระบรมศพ

 พูดง่ายๆคือ หากพระบรมศพเน่าหรืออะไร จะได้ดูไม่น่าเกลียด) จากนั้นถวายมหาสุกำพระบรมศพ (มัดตราสัง)

โดยใช้สายสิญจ์พันที่พระศอ พระดัชนี และ พระบาท ตามนัยคติทางพระพุทธศาสนาว่า บ่วงทั้งหลายคือ บุตร ทรัพย์ ภรรยา

จากนั้นก็มีคล้ายพิธีราษฎร์คือ ถวายซองทองคำ มีดอกไม้ธูปเทียนใส่พระหัตถ์ไว้ เพื่อไปทรงสักการะ เจดีย์พระจุฬามณีบนดาวดึงส์

ที่มีความเชื่อว่า ท้าวสักกกะเทวราชทรงสร้างเพื่อประดิษฐานพระเกศโมลีและพระเขี้ยวแก้วด้านขวาของพระพุทธเจ้า

จากนั้น เมื่อถวายมหาสุกำพระบรมศพแล้ว จึงเชิญพระบรมศพ ประดิษฐานบนผ้าขาว สองชั้น และผ้าเยียระบับอีกหนึ่งชั้น

 วางให้เหลี่ยมเหลื่อมกัน เชิญพระบรมศพจัดในท่านั่ง (ขอบรรยายเป็นภาษาสามัญ) เข่ามาเกยที่คาง เอาแขนและมือมากอดขา

ประนมมือไว้ จากนั้นยกผ้าขึ้นและประดิษฐานในพระบรมโกศ เสียบเหล็กกาจับหลักไว้กางผ้า ให้ทะลุขึ้นมารองรับคาง (ไม่ได้แทงที่พระทวาร)

นำเชือกสายสิญจ์มารัดรึงพระบรมศพกับเหล็กกาจับให้มั่น รัดผ้าให้แน่นหนา(สมัยก่อนไม่มีฟอร์มาลีน พระบรมศพจะอืด จึงต้องรัดผ้าให้แน่น)

จากนั้นพระเจ้าอยู่หัวผู้เป็นประธานในพระราชพิธีถวายพระชฏาห้ายอด ภูษามาลารวบผ้าขมวดเป็นปมที่พระเจ้า(หัว) พระบรมศพ รัดให้แน่น

 แล้วต่อสายสิญจ์โยงมายังพระภูษาโยงเพื่อให้พระสงฆ์สดัปกรณ์

จากนั้น ภูษามาลา ปิดพระโกศ นำขี้ผึ้งยาปิดหมด อาจจะมีบัดกรีปิดเพื่อกันแมลงอีกครั้งหนึ่ง แล้วประกอบพระลองทองใหญ่

 ภายใต้พระมหาเศวตฉัตร ประดิษฐานบนพระแท่นสุวรรณเบญจปดล ในพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท

ที่มา  เว็บไซต์พันธุ์ทิพย์