| หลักการอ่าน ฑ |
|
| เขียนโดย ภาษาสยาม |
| วันเสาร์ที่ 16 พฤษภาคม 2009 เวลา 16:48 น. |
|
การอ่านภาษาไทยนั้นในบางกรณีจะมีลักษณะเฉพาะตัว เช่นเดียวกับคำที่มี ฑ ในภาษาบาลีสันสกฤตจะออกเสียงเป็น /ด/ อย่างเดียว ภาษาไทยออกเสียง /ด/ เช่นเดียวกัน ส่วนคำที่ออกเสียงเป็น /ท/ นั้นน่าจะเป็นคำที่ได้มาจากภาษาเขียน แล้วออกเสียงตามๆกันมา จนถึงปัจจุบัน คำที่ออกเสียง /ด/ บัณฑิต อ่านว่า บัน - ดิด บัณเฑาว์ อ่านว่า บัน - เดาะ ฑังสะ อ่านว่า ดัง - สะ ครุฑ อ่านว่า ครุด บัณฑุกัมพล อ่านว่า บัน - ดุ - กำ - พน บุณฑริก อ่านว่า บุน - ดะ - ริก คำที่ออกเสียงเป็น /ท/ ทัณฑฆาต อ่านว่า ทัน - ทะ - คาด มณฑก อ่านว่า มน - ทก มณฑล อ่านว่า มน - ทน ขัณฑสกร อ่านว่า ขัน - ทะ - สะ - กอน ขัณฑสีมา อ่านว่า ขัน - ทะ - สี - มา กรีฑา อ่านว่า กรี - ทา |