เขียนโดย ภาษาสยาม
|
วันเสาร์ที่ 06 กันยายน 2008 เวลา 13:50 น. |
ลิลิตพระลอ ( ยอดวรรณคดีประเภทลิลิต )
ผู้แต่ง ไม่ปรากฏผู้แต่ง สันนิษฐานว่าแต่งถวายพระเจ้าแผ่นดิน
ลักษณะการแต่ง แต่งเป็นลิลิตสุภาพ ประกอบร่ายสุภาพ และโคลงสุภาพ เมืองสรวงและเมืองสรองเป็นศัตรูกัน
พระลอกษัตริย์เมืองสรวงทรงพระสิริโฉมงดงามยิ่งนักจนเป็นที่ต้องพระทัยของพระเพื่อนพระแพง
ธิดาของท้าวพิชัยพิษณุกรกษัตริย์เมืองสรองนางรื่นนางโรยสองพี่เลี้ยงได้ขอให้ปู่เจ้าสมิงพราย
ทำเสน่ห์ เมื่อพระลอถูกเสน่ห์์จึงตรัสลาพระนางบุญเหลือพระราชมารดา และนางลักษณวดี
พระมเหสีเสด็จไปเมืองสรองพร้อมกับนายแก้วนายขวัญ พระพี่เลี้ยง พระลอทรงเสี่ยงน้ำที่แม่น้ำ
กาหลงแม้จะปรากฏลางร้ายก็ทรงฝืนพระทัย เสด็จต่อไปไก่ผีของปู่เจ้าสมิงพราย ล่อพระองค์
ไปจนถึงเมืองสรอง นางรื่นนางโรยออกอุบายลอบนำพระลอและพี่เลี้ยงไปไว้ในตำหนัก
ของพระเพื่อนพระแพงท้าวพิษณุกรทรงทราบ ก็ทรงพระเมตตาจะจัดการอภิเษกทั้งสามพระองค์
แต่พระเจ้าย่าของพระเพื่อนพระแพงทรงพยาบาทพระลอ จึงออกอุบายให้ทหารไปรุมจับพระลอ
พระเพื่อนพระแพงและพระพี่เลี้ยงทั้งสี่ช่วยกันต่อสู้จนสิ้นชีวิต ท้าวพิชัยพิษณุกรทรงพระพิโรธ
พระเจ้าย่าและทหารจึงรับสั่งประหารทุกคน
ตัวอย่างบางตอน
เสียงฦาเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า
สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤาพี่
สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ
|
แก้ไขล่าสุด ใน วันอาทิตย์ที่ 09 พฤศจิกายน 2008 เวลา 08:21 น. |