| 
		
			เขียนโดย ภาษาสยาม		
		  
	 | 
	| 
		วันเสาร์ที่ 06 กันยายน  2008 เวลา 13:50 น.	 | 
| 
                                            ลิลิตพระลอ ( ยอดวรรณคดีประเภทลิลิต )   
   
  ผู้แต่ง                 ไม่ปรากฏผู้แต่ง สันนิษฐานว่าแต่งถวายพระเจ้าแผ่นดิน 
  ลักษณะการแต่ง   แต่งเป็นลิลิตสุภาพ ประกอบร่ายสุภาพ และโคลงสุภาพ เมืองสรวงและเมืองสรองเป็นศัตรูกัน
                          พระลอกษัตริย์เมืองสรวงทรงพระสิริโฉมงดงามยิ่งนักจนเป็นที่ต้องพระทัยของพระเพื่อนพระแพง
                           ธิดาของท้าวพิชัยพิษณุกรกษัตริย์เมืองสรองนางรื่นนางโรยสองพี่เลี้ยงได้ขอให้ปู่เจ้าสมิงพราย
                           ทำเสน่ห์ เมื่อพระลอถูกเสน่ห์์จึงตรัสลาพระนางบุญเหลือพระราชมารดา และนางลักษณวดี
                           พระมเหสีเสด็จไปเมืองสรองพร้อมกับนายแก้วนายขวัญ พระพี่เลี้ยง พระลอทรงเสี่ยงน้ำที่แม่น้ำ
                           กาหลงแม้จะปรากฏลางร้ายก็ทรงฝืนพระทัย เสด็จต่อไปไก่ผีของปู่เจ้าสมิงพราย ล่อพระองค์
                           ไปจนถึงเมืองสรอง นางรื่นนางโรยออกอุบายลอบนำพระลอและพี่เลี้ยงไปไว้ในตำหนัก
                           ของพระเพื่อนพระแพงท้าวพิษณุกรทรงทราบ ก็ทรงพระเมตตาจะจัดการอภิเษกทั้งสามพระองค์ 
                          แต่พระเจ้าย่าของพระเพื่อนพระแพงทรงพยาบาทพระลอ จึงออกอุบายให้ทหารไปรุมจับพระลอ
                          พระเพื่อนพระแพงและพระพี่เลี้ยงทั้งสี่ช่วยกันต่อสู้จนสิ้นชีวิต ท้าวพิชัยพิษณุกรทรงพระพิโรธ
                          พระเจ้าย่าและทหารจึงรับสั่งประหารทุกคน
  ตัวอย่างบางตอน
                                             เสียงฦาเสียงเล่าอ้าง             อันใด พี่เอย
                              เสียงย่อมยอยศใคร                             ทั่วหล้า
                              สองเขือพี่หลับใหล                               ลืมตื่น ฤาพี่
                              สองพี่คิดเองอ้า                                    อย่าได้ถามเผือ
  
 | 
	| 
		แก้ไขล่าสุด ใน  วันอาทิตย์ที่ 09 พฤศจิกายน  2008 เวลา 08:21 น.	 |