เขียนโดย ภาษาสยาม
|
วันเสาร์ที่ 06 กันยายน 2008 เวลา 14:20 น. |
เพลงยาว
ผู้แต่ง เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร
ลักษณะการแต่ง แต่งด้วยกลอนเพลง คือขึ้นต้นด้วยวรรคที่ ๒ ของคำกลอน
เรื่องย่อ
แสดงความรักที่มีต่อนาง รำพึงความต่ำต้อยของตนที่อาจเอื้อมใฝ่ปองนางซึ่งสูงศักดิ์กว่า
เปรียบตนเป็นกระต่าย เปรียบนางเป็นจันทร์
ข้อความบางตอน
ปางพี่มาดสมานสุมาลย์สมร
ดั่งหมายดวงหมายเดือนดารากร อันลอยพื้นอำพรโพยมพราย
แม้นพี่เหิรเดินได้ในเวหาศ ถึงจะมาดก็ไม่เสียซึ่งแรงหมาย
มิได้ชมก็ภอได้ดำเนิรชาย เมียงหมายรัศมีพิมานมอง ที่มา : ประวัติวรรณคดีไทยสมัยสุโขทัยและอยุธยา ของเสนีย์ วิลาวรรณ
|
แก้ไขล่าสุด ใน วันอาทิตย์ที่ 23 พฤศจิกายน 2008 เวลา 16:42 น. |