| ภาษาชวาที่ปรากฏในวรรณคดี "อิเหนา " |
 |
 |
 |
| เขียนโดย ภาษาสยาม |
| วันเสาร์ที่ 13 กันยายน 2008 เวลา 00:34 น. |
|
คำภาษาชวา ใช้ในวรรณคดีเรื่อง "อิเหนา " มากกว่าเรื่องอื่นๆ ได้แก่ ระเด่น - ลูกของผู้ครองนคร หมายถึง เจ้าหญิง หรือ เจ้าชาย ก็ได้ อินู /อิเหนา - หนุ่ม หรือ ยุพราช ระตู - ผู้ครองนคร อสัญแดหวา - แปลว่าเทวดาผู้ไม่ตาย หยังหยัง - ทวยเทพ ตุนาหงัน - การหมั้น สตาหมัน - สวนดอกไม้ ตุหลาปาปา - คำด่า ปะตาปา - สวดสรรเสริญ ระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด - เจ้าหญิงบุปผาแห่งรัฐ ปันหยี - คนที่ตั้งตัวเป็นโจร ยี่หวา - ชีวิต จิตใจ ยาหยี - เรียกคนที่รักใคร่ บุหลัน - พระจันทร์ บุหรง - นก บุหงา - ดอกไม้ โนรี - นกแก้ว แดหวา - เทวดา ดาหลัง - คนเชิดหนัง แบหลา - การฆ่าตัวตายตามสามี ขุหนุง - ภูเขา
ที่มา หนังสือ หลักภาษา ไวยากรณ์ไทย
|
| แก้ไขล่าสุด ใน วันเสาร์ที่ 13 กันยายน 2008 เวลา 00:36 น. |
