ภาษาชวาที่ปรากฏในวรรณคดี "อิเหนา " พิมพ์
เขียนโดย ภาษาสยาม   
วันเสาร์ที่ 13 กันยายน 2008 เวลา 00:34 น.

  คำภาษาชวา ใช้ในวรรณคดีเรื่อง "อิเหนา " มากกว่าเรื่องอื่นๆ  ได้แก่

         ระเด่น                              -    ลูกของผู้ครองนคร   หมายถึง เจ้าหญิง หรือ เจ้าชาย  ก็ได้

         อินู /อิเหนา                        -    หนุ่ม  หรือ ยุพราช

         ระตู                                 -    ผู้ครองนคร

         อสัญแดหวา                       -     แปลว่าเทวดาผู้ไม่ตาย

         หยังหยัง                           -     ทวยเทพ

         ตุนาหงัน                           -     การหมั้น

        สตาหมัน                            -     สวนดอกไม้

        ตุหลาปาปา                        -      คำด่า

        ปะตาปา                            -      สวดสรรเสริญ

        ระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด             -      เจ้าหญิงบุปผาแห่งรัฐ

       ปันหยี                               -      คนที่ตั้งตัวเป็นโจร

       ยี่หวา                                -       ชีวิต  จิตใจ

       ยาหยี                                -        เรียกคนที่รักใคร่

       บุหลัน                               -       พระจันทร์

       บุหรง                                -        นก

       บุหงา                                -        ดอกไม้

       โนรี                                  -         นกแก้ว

       แดหวา                              -        เทวดา

       ดาหลัง                              -        คนเชิดหนัง

       แบหลา                             -        การฆ่าตัวตายตามสามี

       ขุหนุง                               -        ภูเขา

   

ที่มา  หนังสือ หลักภาษา  ไวยากรณ์ไทย

        

แก้ไขล่าสุด ใน วันเสาร์ที่ 13 กันยายน 2008 เวลา 00:36 น.