พ่อประคองภาพบูชามาปัดฝุ่น

เป็นภาพคุ้นสายตาหลายหน้าหนาว

กวักมือเรียกลูกให้นั่งฟังเรื่องราว

กี่ครั้งคราวยังเต็มใจอยากได้ยิน


            ภาพแห่งความประทับใจคือในหลวง

พ่อรักหวงเกินค่ากว่าทรัพย์สิน

ลูกเอ๋ยกราบท่านนะ “พระเจ้าแผ่นดิน”

มิ่งชีวินขวัญราษฎร์ศรีชาติไทย


            พระองค์ทรงเหนื่อยหนักลูกรักเอ๋ย

พ่อยังเคยเฝ้าบูชิตกราบชิดใกล้

พระเสโทที่อาบองค์พระทรงชัย

รวมเปรียบได้ดุจห้วงน้ำแห่งความเพียร


            ทุกย่างยาตรบาทบงสุ์ทรงบากบั่น

เสริมไทยมั่นคงแท้มิแปรเปลี่ยน

พระอุตสาหะล้ำนับจำเนียร

คือบทเรียนที่สอนพ่อเห็นข้อคุณ


            สองพันกว่าโครงการงานเพื่อชาติ

ยิ่งฝนหยาดทิพย์ฟ้ามาเกื้อหนุน

“เศรษฐกิจพอเพียง”ให้ได้เป็นทุน

ล้วนใบบุญคุ้มชาติคุ้มราษฎร


            พระมหัจฉริยภาพโลกซาบซึ้ง

ทรงเป็นหนึ่งแห่งลักษณ์ศิลป์อักษร

พระบารมีแผ่ปกพสกนิกร

ภาพสะท้อนทศธรรมนำศรัทธา…


            เวียนถึงวันมงคลดลจิตชื่น

ลูกรีบตื่นก่อนพ่อไปรอท่า

ยินเสียงเดินเร่งฝีเท้าก้าวเข้ามา

ลูกรู้ว่าพ่อจะทำอะไร.


 ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

ข้าพระพุทธเจ้า นายชมพร นางรพีพรรณ เพชรอนันต์กุล

ร้อยกรองถวาย ในนามภาษาสยาม