เป็นวรรณคดีสำหรับเห่กล่อมพระบรรทม  ซึ่งแต่งเอาไว้  ๓  คราว  ตามข้อสันนิษฐาน

ของสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาดำรงราชานุภาพ  คือ แต่งสำหรับกล่อมหม่อมเจ้า

ในพระองค์เจ้าลักขณานุคุณคราวหนึ่ง  กล่อมลูกเธอในพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวคราวหนึ่ง

หรือแต่งถวายสำหรับกล่อมพระเจ้าลูกเธอในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  ในสมัยรัชกาลที่ ๔นั้น

บทเห่กล่อมของสุนทรภู่  ใช้กล่อมบรรทมเจ้านายตลอดรัชกาล

ผู้แต่ง                  สุนทรภู่

ความมุ่งหมาย       เห่กล่อมบรรทมเจ้านาย

ลักษณะการแต่ง    เป็นกาพย์เห่  คล้ายคลึงกับกาพย์ยานี

เนื้อหาสาระ     

         มีทั้งหมด ๔ บท คือ บทเห่จับระบำ  บทเห่กากี  บทเห่พระอภัยมณี และบทเห่โคบุตร

 บทเห่กากี

      เห่เอยเห่กล่าว          ถึงเรื่องราวสกุณา

ครุฑราชปักษา               อุ้มกากีบิน

ที่มา  วรรณกรรมกรุงรัตนโกสินทร์ สมัยรัชกาลที่ ๑  ๒ ๓ . อุทัย  ไชยานนท์