| โคบุตร |
 |
 |
 |
| เขียนโดย ภาษาสยาม |
| วันเสาร์ที่ 20 กันยายน 2008 เวลา 08:21 น. |
|
คุณสมบัติ โคบุตรเป็นนิทานคำกลอนเรื่องแรกของกรุงรัตนโกสินทร์ ผู้แต่ง สุนทรภู่ ความมุ่งหมาย ถวายเจ้านายวังหลังพระองค์หนึ่ง ลักษณะการแต่ง เป็นกลอน เนื้อหาสาระ โคบุตรเป็นพระโอรสของพระอาทิตย์และนางฟ้า เมื่อนางฟ้าคลอดโคบุตรแล้ว ก็ปล่อยให้นางไกรสรราชสีห์แม่ลูกอ่อนเลี้ยงดูให้ชื่อว่าดคบุตร แปลว่าลูกของพระอาทิตย์ โคบุตรกินนมราชสีห์จึงมีพละกำลังมหาศาล พระอาทิตย์ยังบันดาลให้โคบุตร เป็นผู้มีฤทธิ์ และให้ของวิเศษไว้ป้องกันตัว ต่อมาเมืองพาราณสีเกิดกบฏ ด้วยปุดรหิตคิดแย่งชิงอำนาจพระเจ้าพรหมทัต และฆ่าพระเจ้าพรหมทัตถึงวรรคต โคบุตรได้ช่วยปราบปรามและชุบชีวิตพระเจ้าพรหมทัต ให้คืนชีพ พระองค์จึงเลี้ยงโคบุตรไว้ พระเจ้าพรหมทัตมีธิดาและโอรส คือนางมณีสาคร และอรุณกุมาร โคบุตรและพระอรุณไปเที่ยวป่าและได้ฆ่ายักษ์หัสกันมัจฉาตาย แล้วได้นางอำพันมาลา มาเป็นชายา ต่อมาพรเจ้าพรหมทัตอภิเษกโคบุตรกับสองนาง คือ นางมณีสาครเป็นมเหสีฝ่ายขวา และนางอำพันมาลาเป็นมเหสีฝ่ายซ้าย โคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่า นางอำพันมาลาจึงทำเสน่ห์ ต่อมาอรุณกุมารมาแก้เสน่ห์ให้ นางอำพันมาลาสารภาพผิด โคบุตรจึงขับนางอำพันมาลาซึ่งทรงครรภ์แก่ให้ไปอยู่ในป่า นางราชสีห์จึงนำโอรสมาให้โคบุตรเลี้ยงดู ฝ่ายนางมณีสาครนั้นมีโอรสสองพระองค์ คือ มณีสุริยัน และอำพันสุริยา ตะวันนาคาเพื่อนของยักษ์หัสกันมัจแค้นที่เพื่อนถูกฆ่าตาย จึงออกอุบายให้นางมณีกลีบสมุทรธิดาจองตน แกล้งมาเป็นชายาของโคบุตรแล้วหาทางสะกดโคบุตรมาให้ฆ่าเสียให้หายแค้น นางมณีกลีบสมุทรเห็นดีด้วย จึงปลอมแปลงมาเป็นชายา แต่นานไปเกิดหลงรักโคบุตร ไม่อาจหักสวาท ฆ่าโคบุตรได้ลง จึงเลิกล้มแผนการร้าย
ที่มา วรรณกรรมกรุงรัตนโกสินทร์ สมัยรัชกาลที่ ๑ ๒ ๓ . อุทัย ไชยานนท์ |
