สนุกนิ์นึก พิมพ์
เขียนโดย ภาษาสยาม   
วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม 2008 เวลา 20:24 น.

ที่มา                            วรรณกรรมเรื่องนี้ผู้แต่งได้แต่งโดยการเลียนแบบเรื่องสั้นของตะวันตก

                                  ใช้แบบอย่างโครงสร้างแบบตะวันตก  แต่เนื้อเรื่องเป็นของผู้แต่ง

                                  มีการตีพิมพ์ในหนังสือวชิรญาณ  เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๘  นับเป็น

                                 เรื่องสั้นเรื่องแรกของไทย

ผู้แต่ง                         พระเจ้าบรมวงศ์เธอ  กรมหลวงพิชิตปรีชากร

ความมุ่งหมาย              เพื่อทดลองแต่งเรื่องสั้นตามแนวทางตะวันตก

ลักษณะการแต่ง           แต่งเป็นร้อยแก้ว

เนื้อหาสาระ                   

           พระที่วัดบวรนิเวศวิหาร ๔ รูปได้สนทนากันถึงการงานที่จะทำหลังจากสึกไปแล้ว   รูปหนึ่งบอกว่า

จะทำงานในกรมพระตำรวจ  รูปหนึ่งบอกว่าจะเป็นเสมียนความ  รูปหนึ่งบอกว่าจะค้าขาย  อีกรูปหนึ่งเป็นกำพร้า

ยังไม่ตัดสินใจว่าจะทำอะไรดี  แต่แม่อินหญิงหม้ายที่เป็นโยมอุปัฏฐากได้ตั้งใจไว้แล้วว่า  จะให้ท่านสึกมาเพื่อ

แต่งงานกับลูกสาวตน

ที่มา   วรรณกรรมกรุงรัตนโกสินทร์ยุครุ่งเรืองสูงสุด . อุทัย  ไชยานนท์

แก้ไขล่าสุด ใน วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม 2008 เวลา 23:01 น.