เขียนโดย ภาษาสยาม
|
วันเสาร์ที่ 06 กันยายน 2008 เวลา 10:03 น. |
วรรณคดีในสมัยสุโขทัย
โดยทั่วไปกล่าวว่ามี ๕ เรื่อง คือ
๑. หลักศิลาจารึกที่ ๑ หรือ ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง เป็นการบันทึกเรื่องราวต่างๆไว้เป็นหลักฐาน เป็นประโยคสั้นง่าย แต่บางตอนมีลักษณะเป็นกลอน มีศิลปะในการเรียงร้อยถ้อยคำ
๒. ศิลาจารึกวัดป่ามะม่วง ซึ่งพระมหาธรรมลิไทโปรดให้จารึกขึ้น เนื้อความเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ และพระจริยวัตรของพระองค์
๓. สุภาษิตพระร่วง เป็นวรรณคดีที่ไม่สามารถบอกได้ว่าใครแต่ง มีลักษณะเป็นการสั่งสอน มีจำนวน ๑๕๘ บท แสดงถึงค่านิยมของคนไทยในอดีต
๔. ไตรภูมิพระร่วง (เดิมเรียกเตภูมิกถา) พญาลิไท ทรงพระราชนิพนธ์ เป็นการกล่าวถึง ภูมิทั้ง ๓ คือกามภูมิ รูปภูมิ และอรูปภูมิ
๕. ตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ มีชื่อเรียกว่า นางนพมาศ และเรวดีนพมาศอีกด้วย ตามประวัตินั้นผู้แต่งคือ นางนพมาศ ซึ่งเป็นสนมเอกของพระร่วงเจ้า เป็นเรื่องเกี่ยวกับประเพณีในสมัยสุโขทัย เช่น พิธีลอยกระทง พิธีเผาข้าว เป็นต้น
ที่มา : กุหลาบ มัลลิกามาส หนังสือวรรณกรรมไทย
|
แก้ไขล่าสุด ใน วันจันทร์ที่ 15 กันยายน 2008 เวลา 05:09 น. |