| บทกลอน.."บ้าน"วิมานแห่งความทรงจำ |
 |
 |
 |
| เขียนโดย ภาษาสยาม |
| วันพฤหัสบดีที่ 11 กันยายน 2008 เวลา 20:29 น. |
|
หยดน้ำค้างบนใบหญ้าคราหน้าหนาว พร่างพรายพราวรับอรุณอันสดใส รวงข้าวชูช่อสีทองอยู่ไกลไกล พริ้วพริ้วปลิวกิ่งไผ่เอนลู่ลม
พ่อดับไฟบอกให้นอนนะโฉมศรี อย่าได้กลัวโพยภัยเลยคนดี อกพ่อมีแขนแม่ป้องผองภัยพาล |
