คือรัก[อ้อมกอดจากฟากฟ้า..ความห่วงหาจากท้องทะเล] พิมพ์
เขียนโดย ภาษาสยาม   
วันพฤหัสบดีที่ 07 พฤษภาคม 2009 เวลา 20:21 น.
                                                

                                                                

       " มนุษย์มีหัวใจสองดวง  ทุกคนจึงต้องตามหาหัวใจอีกดวงหนึ่งที่อยู่กับใคร

บางคนที่เราต้องร่วมชีวิต "

              "  คู่ชีวิตที่แท้จริง จะมีด้ายสีแดงผูกที่นิ้วก้อยข้างซ้ายเชื่อมกันไว้ รอจน

วันหนึ่ง....ด้ายสีแดงนี้จะนำให้เขาทั้งสองมาพบกันและรักกันในที่สุด"

             " คู่แท้ คือ ใครคนหนึ่งที่เกิดมาเพื่อเรา  เราจะจำเขาได้  เพียงแค่แวบแรก

ที่ได้สัมผัสหรือจ้องตา"

              หลากหลายแนวคิดที่ได้กล่าวถึง " ใครสักคน " ที่เกิดมาเพื่อเรา  คุณ..ได้พบ

เขาคนนั้น..หรือยัง

              ผู้คนมากมายที่ดำเนินชีวิตไปตามครรลองอันเรียบง่าย  เกิด เรียน ทำงาน 

แต่งงาน และตายไปในเวลาอันควร  เขาไม่เคยหันมามองเลยว่า "บางช่วงเวลา "

หรือ " คนบางคน " มีค่ายิ่งใหญ่แค่ไหนต่อหัวใจ

              ทุกคนเกิดมาพร้อมกับความโดดเดี่ยวอ้างว้าง  ระหว่างรอยต่อของวัยเด็ก

และวัยกลางคนนั้นเป็นช่วงชีวิตที่รู้สึกเปล่าดาย  ความรู้สึกโหยหาใครบางคนที่จะ

มาเติมเต็มคำว่าชีวิตให้มีค่านั้น..ย่อมกระจ่างชัดที่สุด  หลายๆคนจึงไล่ตามความรัก

ด้วยความเหน็ดเหนื่อย  ค้นหา  ไขว่คว้า อย่างสุดกำลัง  แต่ก็น่าเสียดายที่ยังไม่มี

โอกาสได้พบเจอความรักที่แท้จริงสักที   แต่เชื่อเถิดว่า..สักวันหนึ่ง.." ใครคนนั้น "

จะเดินเข้ามาหาคุณโดยไม่คาดฝัน 

            ในหลายครั้งที่ชีวิตต้องเจ็บปวดกับความรักที่ไม่สมหวัง  หัวใจอันว่างเปล่า 

รู้สึกเคว้งคว้าง ความมั่นใจ  ความศรัทธาทั้งปวง..อันตรธานหายไป  จงเข้าใจเถิดว่า

" เขาเหล่านั้นไม่ใช่ครึ่งหนึ่งของดวงวิญญาณที่เรารอคอย "  และเมื่อใดที่

" คนของเรา " ได้เดินเข้ามาในชีวิต  วินาทีนั้น คุณจะสัมผัสได้ถึงความเข้าใจ 

ความอบอุ่น  แม้ว่าเขาจะไม่เอ่ยคำใดใดออกมาเลยก็ตาม  สัมผัสแผ่วเบาแค่เพียง

ปลายนิ้ว  สายตาอันสุกใสที่จ้องมองมา  เพียงเท่านี้ก็มีค่าเหนือกว่าคำบรรยายอื่นใด 

คุณจะสามารถก้าวผ่านอุปสรรคนานัปการได้อย่างเข้มแข็ง  แค่เพียงนึกเอาไว้ในใจ

ว่า..เขาคนนั้นรออยู่

          ขอบคุณท้องฟ้า....ที่ทำให้รู้ว่ามีใครบางคนเฝ้ารออยู่

          ขอบคุณท้องทะเล..ที่ทำให้รู้ว่า..ใต้เส้นขอบฟ้านั้น..ยังมีความรัก

          ขอบคุณใครบางคน..ที่ทำให้รู้ว่า..ความรักงดงามเพียงใด

          ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต...คือช่วงเวลาที่มองเห็นท้องฟ้างดงามกว่า

ค่ำคืนใดใด  แม้ว่าค่ำคืนอันมืดมิดนั้นจะปราศจากดวงดาวแม้เพียงสักดวง  หากแต่

ความงดงามที่ว่านั้นเปล่งประกายออกมาจากความรู้สึก 

          แม้ใครสักคนจะเดินเข้ามาแค่เพียงเป็นความทรงจำ  แต่นั่นคือสิ่งที่มีค่าที่สุด

  เพราะความรักนั้นไม่จำกัดเวลา  เวลาอันยาวนานไม่สามารถบ่งชี้ได้ว่า  นั่นคือ

ความรักที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจ  ดังนั้นการได้รับ" รักแท้ " แค่เพียงเศษเสี้ยววินาที

ก็เป็นสุขแล้ว  เพราะคงดีกว่าต้องอยู่กับรักจอมปลอมไปจนตลอดชีวิต 

          " รักแท้..แม้อาจไม่ได้ครอบครอง " คือการมองคนที่เรารักอย่างบริสุทธิ์ใจ

 

ไม่ว่าเขาคนนั้นจะอยู่ ณ จุดใดใต้ขอบฟ้านี้  ก็ยังอยากเห็นเขามีความสุข 

 

การได้รับและได้มอบความรักที่แท้จริงนั้น  มีคุณค่ามากกว่าการได้ครอบครอง

 

แต่มิใช่เจ้าหัวใจ

 

 

 

          แด่....ใครสักคนที่อยู่บนโลกนี้  ที่ได้มอบเสียงหัวเราะ  มอบรอยยิ้ม ให้แก่กัน

          แด่....ความทรงจำอันทรงคุณค่า  หากแม้เลือกได้..ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต

..ขอให้จำได้ว่าเคยมีเธอ

 

                                                                        

เพิ่งทราบว่า " อ้อมกอดจากฟากฟ้า ความห่วงหาจากท้องทะเล "ถูกก็อบไปฟอร์เวิร์ด

ขอเรียนจากใจว่า เจ้าของผลงานมิได้อนุญาตแต่อย่างใด

                                                                             ด้วยไมตรีจิต    น้ำฟ้า

                                                                                

ขอบคุณภาพสวยๆจาก www.gotoknow.org

 

 

แก้ไขล่าสุด ใน วันอาทิตย์ที่ 29 เมษายน 2012 เวลา 17:00 น.