เขียนโดย ภาษาสยาม
|
วันอังคารที่ 12 พฤษภาคม 2009 เวลา 16:58 น. |
สายตาเธอมองมาเหมือนฆ่าฉัน
มือเธอสั่นตาเธอเศร้าไม่สดใส
ปากเธอวอนอ้อนมาว่าอย่าไป
น้ำตาเธอรินไหลมาเป็นทาง
ฟังฉันนะ..ยังไง..ก็ต้องจบ
ในเมื่อฉันค้นพบทางสว่าง
เธอก็อยู่กับเขาไปพลางพลาง
จะมาร้องครวญครางหาอะไร
ตอนยังรักยังรอเธอห่างหาย
เห็นฉันเป็นของตายคงไม่ไหว
แล้ววันนี้จะกลับมาทำไม
เพื่อให้ฉันทำร้าย..ใช่ไหมเธอ
เป็นเมื่อก่อนคงเห็นเธอมีค่า
ทุกทุกหยดน้ำตาเพื่อเธอเสมอ
วันนี้เบื่อขี้หน้าอย่ามาเจอ
ตื่นเถอะ..อย่ามาเพ้อ..ไม่คืนดี
กลับไปเถอะเธอมันไม่มีค่า
ถึงวันตายก็อย่ามาเผาผี
พอเถอะพอสิ้นสุดกันเสียที
ให้ฉันเจอคนดีดี..อย่ารังควาน
|
แก้ไขล่าสุด ใน วันพฤหัสบดีที่ 24 มิถุนายน 2010 เวลา 20:20 น. |