
- 160342_2.jpg (92.46 KiB) เปิดดู 7674 ครั้ง
กลับมาจากเชียงใหม่ ๖ วันถึงมีโอกาสมาเล่าพัฒนาการของ "คำแก้ว" หนึ่งขวบเก้าเดือน เพราะงานรัดตัวจริงๆ ทำงานวันแรกก็ลุยเอกสารเสนอขอรับรางวัลครูสมเด็จเจ้าฟ้าฯ ต่อด้วยเอกสารเลื่อนขั้นเงินเดือนซึ่งโรงเรียนอิฉันนั้นให้ทำอย่างเวอร์วังมาก มีการพรีเซนต์อีก หึหึ
การกลับไปหาลูกรอบนี้ไม่ได้ไปตามวันหยุด ต้องลาไปเพราะมีภารกิจที่ต้องทำเกี่ยวกับเอกสารหลายอย่าง รอบนี้พ่อคำแก้วเดินทางไปก่อนจึงเป็นคนมารับที่สนามบินเอง เดินทางจากพร้าวมาเกือบร้อยโลแต่ไม่ยอมมาเองพาอุ๊ยตองกับคำแก้วมาด้วย เห็นพูดหลายทีละว่าอยากพาลูกไปรับแม่
พ่อเป็นคนไปรับที่สนามบิน คำแก้วกับอุ๊ยรออยู่กับแม่แอร์ที่บ้านกังสดาล ระหว่างนั่งรถไปแม่ก็คิดถึงวินาทีที่เจอลูก คำแก้วคงจำไม่ได้ เราต้องถอดแมสก์ก่อน..ลูกคงวิ่งเข้ามาหาเหมือนเคย แต่พอจริงๆไม่เลยจ้ะ แม่ลงจากรถปั๊บ นางยืนอยู่ใต้ถุนบ้านยืนมอง แล้วแกล้งนอนลงและทำเสียงเหมือนร้องไห้..จำแม่ได้ จะให้อุ้ม
แม่จึงวางกระเป๋าแล้วล้างเจล ฉีดแอลกอฮอล์ก่อน ขณะที่แม่แอร์ แม่หล้า อุ๊ยตอง ก็บอกว่า รีบอุ้มลูกสิ แม่จึงเดินเข้าไปยื่นนิ้วชี้สองข้างออกไปจะให้จับลุกขึ้น อุ๊ยก็บอกอุ้มๆ คำแก้วยื่นมือ ยกขามาเป็นท่าให้อุ้ม จึงต้องอุ้มสมใจ จริงๆถ้านอนลงแบบนี้แม่จะไม่อุ้ม เดี๋ยวเสียนิสัย แต่โอเค เจอกันครั้งแรก อนุโลมให้ หลังจากนั้นคำแก้วก็ไม่ทำอีกเลย สงสัยอยากอ้อนตอนเจอแม่
พอกลับไปบ้านก็เหมือนทุกวันคือลูกต้องนอนกับพ่อแม่ แต่รอบนี้แตกต่างออกไป คืนแรกคำแก้วจะนอนกับอุ๊ยสมอุ๊ยซอน ไปนอนบ้านอีกหลัง ปล่อยพ่อแม่นอนรอ จนเช้าถึงกลับมา เดี๋ยวนี้ต้องการอะไรบอกได้หมดแล้ว ง่วงนอน : ไค่หลับ หิวนม : นมๆ ออกไปข้างนอก : ปุ้นน่ะ แล้วก็ชี้ เวลาพ่อแม่อยู่ในรถจะบอกว่า "กอดๆ" แล้วตัวเองก็กำมือสองข้างขึ้น ชูนิ้วชี้สองข้าง ขยับไปมา พลางหัวเราะ
คำแก้วเป็นเด็กที่ไม่หวงของ เวลาพี่เตอร์พี่แยมมาจะชอบเอาของกินมาเปย์พี่ เดินไปเปิดตู้เย็นเอาปีโป้มาแจกทุกคน นั่งกินไอติมกับพี่แยม พี่แยมกัดไม่เป็นแต่คำแก้วเคี้ยวหยับๆกัดกินหมดแท่ง แต่พอเห็นพี่กินไม่เป็นก็เอาของตัวเองป้อนให้พี่กัดทีละคำ
กลับบ้านรอบนี้คำแก้วพูดเก่งขึ้นมาก พูดหลายพยางค์มากขึ้น และรู้คำศัพท์เยอะมาก เช่น เวลาฝนตกแรงๆจะเล่าให้ฟังเปรยๆว่า "แก้ว" ทีแรกแม่งงว่าเกี่ยวอะไรกับแก้ว หรือจะเป็นอุ๊ยแก้ว สรุปเป็นอุ๊ยแก้วจริงๆ นางจะเล่าว่าเคยติดฝนที่บ้านอุ๊ยแก้ว ฝนตกแรง ฟ้าแรงมาก ถ้าจะเอาของที่อยู่สูงๆแล้วเอาไม่ได้จะพูดเลยว่า "บ่าเติง" พาแม่ไปดูเล้าไก่แล้วเล่าว่า "ต๋ายแล้ว" ไก่ตายไปตัวนึง อีกตัวแม่หล้าให้คนอื่นเอาไปเลี้ยง เล้าไก่จึงว่างเปล่า ถ้าถามถึงพี่แต้ง คำแก้วจะบอกว่า "หลับ" เพราะพี่มักจะอยู่ในห้อง แม่ถามว่าไปหาหมอมั้ย คำแก้วบอกว่า อึ๊ คือปฏิเสธว่าไม่ไป แม่ถามต่อว่าหมอทำอะไร นางตอบว่า "จี้ดๆ" หมายถึงฉีดยา กลัวหมอมากกกก ถ้าจะอึก็ยังแอบไปอึเหมือนเดิม เขิน แต่พอเสร็จจะมาบอกแม่ว่า "แอ้" ตอนเปิดก๊อกน้ำตอนเปลี่ยนไส้กรองเครื่องกรองน้ำ เพื่อเอาน้ำแรกๆที่ขุ่นทิ้ง คำแก้วเห็นก็โวยวายบอกว่า "ปิดๆ" ใครเปิดประตูทิ้งไว้ก็บอกว่า "ปิด" น่าจะเจ้าระเบียบน่าดูเหมือนกัน
ตอนนี้หัดใส่รองเท้าแตะเดินได้แล้ว ต่อไปคงสะดวกขึ้น เพราะใส่แตะมันง่ายกว่ารัดส้น เวลากินข้าวก็ยอมนั่งกินที่เก้าอี้ฝึกกินข้าวแล้ว ตอนไปเล่นสวนสนุกงานลำไยแม่ให้เล่นแค่บ้านลมเพราะของเล่นอื่นกลัวตก เพราะนางออกแนวโลดโผน ระหว่างเล่นก็แกล้งวิ่งมาทางแม่แล้วพุ่งออกไปขอบบ้านลมให้แม่วิ่งไล่จับ สนุกกับการหนีแม่ แล้วไม่กลัวใครกระโดดใส่พี่ๆที่ไม่รู้จักกัน แม่ต้องร้องห้าม กลัวพี่ตกใจจะผลักเอา
โดยรวมดูแลเองได้ระดับหนึ่งแล้ว..ที่ห่วงคือถูกตามใจหนักมากกกกก