กลิ่นฝุ่นชอล์กยังกรุ่นติดจมูก
ความพันผูกไม่เคยจะจางหาย
ขอสัญญาจะจดจำจนวันตาย
รักคิดถึงไม่คลายไปจากใจ
เคยยิ้มแย้มต่อกันในวันเก่า
ในวันนี้นั้นเล่าแสนหวั่นไหว
ห่วงแสนห่วงในวันต้องจากไกล
จำต้องลาร้างไปใจอาวรณ์
ภาพเก่าเก่าติดอยู่ในสำนึก
ความรู้สึกห่วงใยยากจะถอน
ความทรงจำเก่าเก่าทุกบทตอน
ยังห่วงหาอาทรไม่ลืมเลือน
ที่แห่งนี้ยังมีศิษย์ที่รัก
เคยตระหนักว่าไม่มีที่ใดเหมือน
ก่อนจากไปใจยังคอยย้ำเตือน
เคยมีพี่มีเพื่อนที่แสนดี
ยี่สิบเจ็ดกรกฎาวันลาจาก
จำต้องพรากอย่างสุดจะหลีกหนี
มอบความรักความปรารถนาดี
ขอให้รู้ว่ายังมีคนห่วงใย
ครูไม่อยู่้ดูแลตัวเองด้วย
ทั้งที่อยากคอยช่วยยามหวั่นไหว
หยดน้ำตาหยาดมาจากหัวใจ
จะคิดถึงตลอดไป...ตลอดกาล
ความพันผูกไม่เคยจะจางหาย
ขอสัญญาจะจดจำจนวันตาย
รักคิดถึงไม่คลายไปจากใจ
เคยยิ้มแย้มต่อกันในวันเก่า
ในวันนี้นั้นเล่าแสนหวั่นไหว
ห่วงแสนห่วงในวันต้องจากไกล
จำต้องลาร้างไปใจอาวรณ์
ภาพเก่าเก่าติดอยู่ในสำนึก
ความรู้สึกห่วงใยยากจะถอน
ความทรงจำเก่าเก่าทุกบทตอน
ยังห่วงหาอาทรไม่ลืมเลือน
ที่แห่งนี้ยังมีศิษย์ที่รัก
เคยตระหนักว่าไม่มีที่ใดเหมือน
ก่อนจากไปใจยังคอยย้ำเตือน
เคยมีพี่มีเพื่อนที่แสนดี
ยี่สิบเจ็ดกรกฎาวันลาจาก
จำต้องพรากอย่างสุดจะหลีกหนี
มอบความรักความปรารถนาดี
ขอให้รู้ว่ายังมีคนห่วงใย
ครูไม่อยู่้ดูแลตัวเองด้วย
ทั้งที่อยากคอยช่วยยามหวั่นไหว
หยดน้ำตาหยาดมาจากหัวใจ
จะคิดถึงตลอดไป...ตลอดกาล