หายหน้าไปจัดแถวขบวนแห่
อ่ะแหน่หนุ่มที่ไหนแอบหลีสาว
หญิงผู้นี้ของตีฆ้องร้องปาว ๆ
ฉันตีตราเป็นเจ้าของเชิญถอยไป
หวงน้องเช่นดาวหวงฟ้าหมาหวงก้าง (อ้าว...เปรียบตัวเองเป็นหมาได้ไงฟระ
)
เพียงอยู่ห่างเพียงวันเดียวก็หวั่นไหว
หากต้องห่างกว่านั้นคงขาดใจ
ไม่อาลัยที่จะอยู่อย่างไร้เธอ
ฟ้าจ๋าให้สัญญาได้หรือไม่
จะดูแลหัวใจกันมั่นเสมอ
ตลอดไปเธอมีฉันฉันมีเธอ
โลกหมดเฝอ (ก๋วยเตี๋ยวเวียตนาม) ไม่หมดรักของสองเรา