....คืนเหน็บหนาวดาวพร่างกลางเวหา
ดวงจันทราสว่างนวลชวนให้ฝัน
ใครเคยพร่ำคำรักใต้แสงจันทร์
จูงมือกันกระซิบคำร่ำสัญญา
....หนาวน้ำค้างห่างกันเหมันต์เศร้า
ภาพของเขายังตอกติดจิตผวา
นอนยังเพ้อ..อกสะอื้นกลืนน้ำตา
รักไร้ค่าเธอเลิกร้างอย่างเลือดเย็น
....น้ำค้างหยดน้ำตาหยาดเป็นทาสรัก
ใจจมปรักตาบอดมืดมองไม่เห็น
โอ้..จันทราเด่นงามยามคืนเพ็ญ
หรือจะเป็นกลมารมาผลาญลวง
.....ห่างกันไกลเธอแบ่งใจให้คนอื่น
เคยหวานชื่นกลับพลิกลิ้นสิ้นห่วงหวง
ลมโชยพริ้วรักปลิวไกลไร้คนควง
ต้องช้ำทรวงทวงสัญญาต่อหน้าจันทร์