ยินเสียงเพลงไพเราะเสนาะหู
เรายืนอยู่สถานีฯแห่งนี้หนอ
เพลงนั้นเศร้าเล่าถึงคนหนึ่งรอ
เพียงเพื่อขอพบใครที่ไกลกัน
ดั่งเช่นเราเฝ้ารอขอพบหน้า
คนไกลตาเธอจะกลับมารับขวัญ
คอยเฝ้าคอยด้วยหวังคอยทั้งวัน
ลับตะวันก็มิเห็นแม้นเช่นเงา
หรือเธอลืมเวลารถคลาเคลื่อน
หรือเธอเลื่อนเวลาเถิดอย่าเศร้า
พรุ่งนี้หนอคงมินานถึงบ้านเรา
มิควรเหงาเปลี่ยวจิตคิดไปไกล
หวนคำนึงถึงบทเพลงให้เกรงกริ่ง
หวาดประวิงว่ารักถูกผลักไส
เพียงหลงรักรักมากแล้วพรากไป
สิ้นเยื่อใยแห่งรักและภักดี
ถึงวันใหม่ใจละห้อยคอยอีกหน
เพียงคอยคนลืมเวลามาถึงที่
คอยอีกครั้งรออีกคราที่สถานีฯ
จากทิวาจวบราตรีที่คอยกัน
เสียงเพลงดังย้ำเตือนในเรือนจิต
ย้อนความคิดอันผิดพลาดที่วาดฝัน
เธอมิใช่ลืมเวลามาหากัน
หากลืมฉันลืมสัญญาไม่มาเยือน.
เพลงประกอบ : คอยรักที่สถานี ; หนู มิเตอร์
