บันทึกรักจากดอกไม้ปลายขอบฟ้า

[ma_palm]

"วันนี้ป่วยไข้ มีเวลามากเกินไปที่จะคิดถึงเธอ
เธอพร่ำบอกฉันสม่ำเสมอ ว่าฉันเป็นคนพิเศษของเธอ
ฉันเคยนึกดีใจ เต็มตื้นมากมายกับคำคำนี้
...เวลาผ่านไปฉันจึงได้รู้ว่า
คนพิเศษของเธอคือคือคนที่เธอจะไม่อยู่ร่วมด้วย
คนพิเศษคือคนที่ไม่เหมือนใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเธอ
และคือคนที่เธอไม่อาจผูกพันไว้
...ฉันเลือกได้ไหม เลือกที่จะไม่เป็นคนพิเศษของเธอ
อยากเป็นเพียงแค่ใครซักคนที่เธอรัก
รักอย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน
บอกฉันได้ไหมว่าทำอย่างไร
ฉันถึงจะเป็น...คนที่เธอไม่อาจขาดหายไปได้ในชีวิต..."

[ภาษาสยาม]

แด่ความรัก

คืนวันอันว่างเปล่า

เหน็บหนาวและขื่นขม

เปลี่ยวเศร้าทุกข์ระทม

มีเพียงสายลมคอยปลอบใจ


...อย่าโทษใครถ้าเขาจะเอ่ยคำว่ารัก เพราะในเวลานั้นเขาอาจจะรักจนแทบขาดใจก็เป็นได้

แต่จงเชื่อเถิดว่า ทุกๆวินาทีมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเสมอ " เขาไม่ได้โกหก "

แต่...เขากำลังเปลี่ยนไปตามกาลเวลา..เท่านั้นเอง