วรรณคดีศรีทรงค่า

บทกวี โคลง กลอน ต่างๆ

วรรณคดีศรีทรงค่า

โพสต์โดย bussabongkoch » อาทิตย์ 25 ม.ค. 2009 11:46 am

จะกล่าวถึงความงามที่เคยพบ เคยประสบสำนวนทั้งโวหาร
ที่ร้อยเรียงเรื่องราวสุดตระการ ที่เคยพานพบเจอมาแต่เยาว์
สุนทรภู่เอกกวีกรุงสยาม สร้างความงามความรักความหมองเศร้า
ตำนานรักยักษีที่เคียงเงา เสียงปี่เจ้าเพียงสดับยับชีวา
อีกรอยรักถักร้อยเป็นสร้อยเกี่ยว ให้แลเหลียวหวนซึ้งคำนึงหา
อ้ายผาแดงกับนางไอ่ยอดชีวา เรื่องความกล้าความมุ่งมั่นพระสุธน
อันปางก่อนกาลหลังครั้งอดีต หนึ่งคมมีดแหวกอกให้หมองหม่น
รถเสนยอดรักน้องอับจน นางเมรีต้องกลจนตัวตาย
อีกชื่อคาวฉาวโฉ่อิสตรี นางกากีคนงามนามสลาย
ความอ่อนแอถูกยื้อแย่งได้อับอาย สะท้านกายสะท้านใจให้ลำเค็ญ
อีกหนึ่งชื่อลือเลื่องให้หม่นหมอง นางวันทองสองใจที่ได้เห็น
อันขุนช้างขุนแผนแทบตายเป็น แย่งเนื้อเย็นยุ่งยากพัลวัน
ถึงรุ่นลูกพระไวยที่ใจแข็ง ชะตากรรมกลั่นแกล้งแสร้งโศกศัลย์
นางสร้อยฟ้าศรีมาลายอดชีวัน ต่างฟาดฟันกลั่นแกล้งแย่งสามี
อีกเรื่องชายชาติทหารยอดนักรบ ได้พาลพบสบตามารศรี
ยอดพธูเมืองแปรแม่มาลี มิ่งมณีกุสุมาเจ้าจอมใจ
ข้าจะเด็ดเจ็บใจไอ้หงสา บังอาจพาน้องนางร้างไฉน
สอพินยากล้าย่ำยีดวงใจ จะตามไปให้เลื่องชื่อลือสิบทิศ
อันอกโอ้อนิจจาหนอความรัก พึ่งประจักษ์ว่าร้อนแรงเมื่อแผลงฤทธิ์
พระอิเหนาจะรู้ถูกฤๅรู้ผิด แสนสงสารจอมจิตที่รักองค์
พระสังข์ทองปองใจรจนา สิเนหาซ่อนรูปอันหนึ่งหงส์
ทรงสง่าใต้รูปเงาะหลอกเผ่าพงศ์ ทัพณรงค์อินทราท้าตีคลี
รอยรูปอินทร์หยาดฟ้ามาอ่าองค์ ร่างระหงยอยศองค์พระทรงศรี
องค์พระลอแห่งแมนสรวงธานี พระเพื่อนพี่พระแพงน้องงามต้องตา
เป่าปี่อ้อแทนสำเนียงเสียงแจ้ว หากยินแล้วจงหวนคิดถึงจิตข้า
ทิพย์มณฑาครวญปี่ถึงพี่ยา ภัสดาทินวงศ์จงเอ็นดู
สงสารแต่แม่ปลาของลูกเอื้อย แม่ว่ายน้ำเสียจนเหนื่อยลูกเอื้อยรู้
นางเอื้อยคอยร่อนรำกตัญญู แม่ปลาบู่อยู่ในคูที่ข้างเรือน
โสนน้อยพระวิจิตรเคียงคู่ เหมือนอุ้มชูค้ำจุนเสมอเหมือน
พรหมลิขิตบันดาลหลงอยู่ในเรือน ตะวันเดือนมิได้เห็นมาเป็นปี
หนึ่งพรรษาฤดูกาลก็แปรเปลี่ยน ต่างผันเวียนสามฤดูประการนี้
คิมหันต์รากษสชาตรี นามนี้ประจักษ์ว่าราหู
วสันต์เข้าพรรษชลรินจากฟ้า โอรสาพิรุณแสนเจ้าชู้
พอเหมันต์เทพธิดาน่าเอ็นดู โฉมตรูจินดาเมขลา
จะยกยอพระกายาชื่นพระกลิ่น แห่งเทวินทร์สุดแสนเสน่หา
มณีพิชัยบั่นไผ่เมื่อบุญพา วาสนาพบพระกลิ่นจรุงฤดี
ไชยเชษฐ์ณรงค์เดชบดินทร์เจ้า ช่างแสนเศร้าสุวิญชาต้องจากหนี
กรรมบังตาพรากรักจากฤดี แผลงศรกลายเป็นมาลีพบกุมาร
พิกุลทองโรยจากปากมารดา อัปสราแม่พิกุลน่าสงสาร
นางอุทัยเทวีก็เปรียบปาน นวลนงคราญแฝงร่างในคางคก
มีพี่นกเต่างูอยู่คอยเลี้ยง คอยกล่อมเกลี้ยงในร่างสกปรก
ต้นเรื่องร้ายปลายดีน่าตระหนก นางคางคกสวามีเป็นราชา
เรื่องเล่าในลำน้ำเมืองพิจิตร สุดวิศิษฏ์ชาลวันเสน่หา
ตะเภาทองน้องนางที่หมายตา กษัตรากุมภิลเข้าลักนาง
กุมารน้อยฉกาจเก่งเกินใคร ทรงชัยนามโกมินทร์ผู้กว้างขวาง
กำไลหยกกงจักรและแพรบาง ทุกทุกอย่างคือศัสตราประจำองค์
กามนิตยอดชายผู้ขายค้า กับโสภาวาสิฐฐีที่น่าหลง
ทิพย์เกสรเฝ้ารอพี่ลักษณวงศ์ ที่ลืมองค์หลงยี่สุ่นราชธิดา
ว่าวจุฬาลอยลมพรหมลิขิต เปลี่ยนชีวิตแห่งนางแก้วหน้าม้า
ให้กลายเป็นนางมณีรัตนา พระปิ่นทองทรงศักดามาพบพาน
อันตัวข้าเกิดมาพันธุ์พยัคฆ์ วัวน้องรักพระฤๅษีเกิดสงสาร
ชุบชีวิตเป็นบุรุษสุดแสนชาญ ปราบหมู่มารหลวิชัยแลคาวี
อยู่ภายใต้รูปลักษณ์อันพิเศษ ซุกซ่อนเดชซ่อนลักษณ์ซ่อนราศี
ท้าวแสนปมแสวงหาหนึ่งนารี ที่นางมีรักแน่อย่างแท้จริง
นางสีดาโสภาสง่าศรี ยุวดีนงรามงามยอดหญิง
ทศกัณฑ์พลันหลงลงประวิง ให้ลักเจ้าพระแม่มิ่งมาอยู่เมือง
ยังมีอยู่มากมายหลายรส ที่ปรากฏเกียรติก้องหล้าฟ้าเหลือง
มิได้กล่าวอภัยด้วยอย่าขัดเคือง อีกหลายเรื่องที่ทรงค่าคุณความงาม
bussabongkoch
ยุวกวี
ยุวกวี
 
โพสต์: 9
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 23 ม.ค. 2009 9:20 pm

ย้อนกลับไปยัง บทกวี

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 16 ท่าน

cron