สิ้นจันทร์

บทกวี โคลง กลอน ต่างๆ

สิ้นจันทร์

โพสต์โดย arunsuk » อังคาร 29 ก.ย. 2009 10:29 am

รูปภาพ

เมื่อจันทร์คลายพรายรัศมิ์จำรัสห้วง
จากหมู่ดวงดารานภาศรี
มวลหมู่เมฆกลบฟ้าเมื่อราตรี
ถอยทวีแสงวาดเมื่อขาดจันทร์

เดือนจะดับแสงใสเมื่อใกล้รุ่ง
เกินผดุงหยุดเดือนสะเทือนขวัญ
ยามเมื่อสิ้นแสงทองส่องชีวัน
ฟ้าก็ผันแปรซ้ำแสนลำเค็ญ

เมื่อจันทร์ขึ้นปกคลุมจนมุมเคลื่อน
จวบจนเลื่อนแรมดวงให้ทรวงเข็ญ
รัศมีพริ้งพรากเมื่อจากเพ็ญ
ฟ้าที่เด่นจึงดับพยับพลัน

ดุจทำนองรักเช่นเมื่อเด่นเรื้อง
จิตก็เรืองรองหวังถึงฝั่งฝัน
สองดวงใจต่างภักดิ์รักนิรันดร์
มิรู้วันพลัดพรากจะจากร้าง

ยามเมื่อคลายสายรักแสนหนักอก
ทรวงสะทกเกินต่อจะก่อสร้าง
จำจะปล่อยปลดขาดสวาสดิ์วาง
รักจำจางดุจฟ้าเมื่อลาจันทร์

ฟ้ากับเดือนเตือนใจให้ประจักษ์
อันว่ารักฤาแน่มักแปรผัน
เกินลิขิตขีดคั่นในสัมพันธ์
ดุจฟ้าอันเด่นดับเมื่อลับเดือน.


ภาพจากเนต เพลง จันทร์ ธนรัฐ ปิ่นเวหา


ภาพประจำตัวสมาชิก
arunsuk
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 88
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 05 ต.ค. 2008 8:54 pm

Re: สิ้นจันทร์

โพสต์โดย admin » พุธ 30 ก.ย. 2009 6:02 am

จองค่า อิอิ
ภาษาสยาม "งดงามความเป็นไทย"
ภาพประจำตัวสมาชิก
admin
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 309
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:28 pm


ย้อนกลับไปยัง บทกวี

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 19 ท่าน

cron