กลับมาเยือนเหย้าเนาพำนัก
ถวิลถักผูกถ้อยร้อยอักษร
แม้นจะฝาดจินต์จรดทุกบทกลอน
ยังอาวรณ์ว่ายเวิ้งในเชิงวรรณ
วสันต์สาดซัดสาย ณ ปลายทุ่ง
ตัดเรียวรุ้งลานฟ้าและนาขวัญ
วายุวาดพริ้วไหวท่ามไพรพรรณ
ดั่งภาพฝันช้อนพาให้ตราตรึง
ทุกบาทบทรสรินในศิลป์สร้อย
ที่ผูกร้อย เศร้า สรวล ยังหวนถึง
แม้นจะห่างร้างร่ำยังคำนึง
ด้วยซาบซึ้งสุนทรีย์กวีกานท์
เมื่อเนานั้นวรรณนิเวศน์พิเศษแพร้ว
พจน์ยังแผ้วผ่องผาดวิลาศหวาน
มิตรภาพอาบอุ่นละมุนมาน
เหมือนปราการสร้อยสรรค์ยังมั่นคง
กวีกานท์ขานขับประทับโสต
ให้เรืองโรจน์รอยหวังดังประสงค์
แม้นจะฝาดฝืดถ้อยร้อยจำนง
ยังจะคงเขียนขีดประณีตคำ
กลับมาเยือนยลเหย้าเนานิเวศน์
ในแคว้นเขตกวีคามให้งามขำ
ขอให้เรืองรร้อยสร้อยลำนำ
เพื่อนยังจำมิตรยังคุ้น...อรุณ...เทอญ.
ภาพ : ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์
เพลง : คำหวาน จากคุณพระช่วยออร์เคสตร้า
แก้ไขล่าสุดโดย arunsuk เมื่อ พฤหัสฯ. 23 ก.ย. 2010 4:17 pm, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง