ภาษาสยามเว็บบอร์ด

ความทรงจำที่อยู่ในไดอารี่
ดังวารีสายน้ำที่รินไหล
แล้วลับล่วงล่องลอยไปแสนไกล
นานแค่ไหนไม่มีวันหวนกลับคืน
ปล่อยหัวใจอ้างว้างเคว้งคว้างเศร้า
ปล่อยความเหงารายล้อมยากจะฝืน
ฉันวันนี้ที่ต้องช้ำระกำกลืน
น้ำตารื้นยืนเหม่อเพ้อร่ำไป