

หลังคลอดลูกสิ่งที่ตั้งใจมาตลอดคือจะต้องให้ลูกกินนม แต่เกิดความผิดพลาดเมื่อพยาบาลคิดว่าน้ำนมเรามาไว หลังผ่าตัดจึงบ่นตลอดว่าเต้าดี หัวนมดีทำไมลูกไม่ได้กิน ด้วยไม่มีประสบการณ์ก็เลยเครียด ไม่รู้ว่าผ่าคลอดน้ำนมจะมาช้า จึงให้ลูกดูดเอาเป็นเอาตาย จนหัวนมแตก มีสะเก็ดเลือด หมอสั่งห้ามดูด ให้รักษาจนหายก่อน แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยได้ดูด น้ำนมฝั่งซ้ายจึงไหลน้อย คำแก้วจึงไม่อยากดูด
จำได้ด้วยนะ พอหันหัวมาฝั่งซ้ายจะร้องไห้ทันที ไม่ยอมอย่างรุนแรง แก้ปัญหายากมาก จะบังคับก็ไม่ได้ พ่อเขาไม่ยอม เคยบังคับแล้วลูกร้องลั่น พ่อคำแก้วบอกว่า 'แม่นี่น่าจัง' แต่ก็ปล่อยไว้ไม่ได้ ลูกไม่ดูดน้ำนมจะแห้ง จึงเปลี่ยนวิธีโดยใช้จิตวิทยา คือ ถ้าลูกกินนมฝั่งนี้จะเดินไปให้นมไป เพราะลูกชอบให้พาเดินเที่ยว จนตอนหลังยอมดูด แล้วจึงค่อยๆเปลี่ยนเป็นนั่ง ตอนนี้ปกติแล้วค่ะ ลูกกินนมได้ดี ไม่ค่อยชอบกินนมขวด ก่อนนอนต้องกินนมแม่ทุกครั้ง
พามานั่งรถเข็นเล่นจนหลับไปแล้ว เย็นๆพอพ่อนางกลับมานางก็อึ อึเสร็จพาไปอาบน้ำ แล้วนั่งรถเข็นเล่นจนหลับ เมื่อก่อนตอนเช็ดอึพ่อแม่ต้องยกขานางขึ้น เดี๋ยวนี้นางจำได้ พอดึงแพมเพิสออกก็จะยกขาขึ้นเอง อืม..การเฝ้าดูพัฒนาการของลูกเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นเหมือนกันนะคะ