ภาษาสยามเว็บบอร์ด

อาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เริ่มการสนทนาในห้อง เรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ 1000 บาท

ออกมาให้นักศึกษาดูแล้วถามว่ามีใครอยากได้บ้าง

นักศึกษาทุกคนยกมือขึ้น...

อาจารย์ขยำธนบัตรใบนั้นจนยับยู่ยี่ แล้วถามอีกครั้งว่า ยังอยากได้ธนบัตรใบนี้อีกหรือไม่

ทุกคนยังคงยกมือขึ้นเหมือนเดิม...

อาจารย์ยังถามต่ออีกว่า ถ้าธนบัตรนี้ถูกทิ้งอยู่บนพื้น แล้วมีคนเหยียบย่ำจนสกปรก ยังจะ

มีใครอยากได้อีกหรือไม่

นักศึกษาทุกคนตอบว่ายังอยากได้...

อาจารย์จึงกล่าวสรุปว่า

"นั่นคือสิ่งมีค่าที่เธอได้เรียนรู้ในวันนี้ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับธนบัตรใบนี้ มันก็ยังมีราคา 1000 บาท

.... ชีวิตคนเราก็เช่นกัน บางครั้งเราอาจจะถูกทอดทิ้ง ถูกใครต่อใครซ้ำเติมเหยียบย่ำ ถูกขยำขยี้

ยับเยิน เพราะความผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต จนทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าตัวเองนั้นไร้ค่า

แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็ยังมีคุณค่าของความเป็นคน ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยม หรือยับยู่ยี่เปรอะ

เปื้อน ไปด้วยโคลนตมสกปรก เธอก็ยังเป็นคนคนเดิม ที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง....โดยเฉพาะสำหรับคนที่เธอรัก "


Credit Gconsole.com