+ + + + ร้าวดาว + + + +

เรื่องสั้น บทความ ต่างๆ

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย chomporn » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 1:50 pm

ฟ้าใจร้าย...
คิดจะทำตั้นได้ลงคอ
สู้เค้านะตั้น....ก่อนโลกนี้จะไม่มีผู้ชาย
5555 เอิ๊กกกกกก กัมไปๆๆ
chomporn
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 49
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ 20 ส.ค. 2008 1:56 pm

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย chomporn » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 2:08 pm

.....มีความรักสำหรับประดับโลก

มีสุขโศกสำหรับประดับหล้า

มีขวัญดาวสำหรับประดับฟ้า

มีขวัญตาสำหรับประดับใจ

เทิดทูนรักงดงามบนความคิด

เบื่อชีวิตเลวทรามบนความใคร่

เมื่อดอกรักโรยราสิ้นอาลัย

ย่อมหมดไฟปรารถนาหลอมอารมณ์

เมื่อหมดสิทธิ์คิดอยู่เป็นคู่สร้าง

ย่อมหมดทางที่จะอยู่เป็นคู่สม

มอบสิทธิ์ให้ใฝ่ชู้เป็นคู่ชม

อย่าต้องตรมเพราะต้องอยู่เป็นคู่ซ้อม

ไร้แจกันสำหรับรับดอกหญ้า

คนชื่นชมดอกฟ้าน่าถนอม

จำใจบ่มความทุกข์ให้สุกงอม

ฟ้าไม่น้อมกิ่งฟ้าน้ำตาพรู

หากรักคนที่เขามีเจ้าของ

สมควรต้องแบ่งใจไว้อดสู

หากรักคนที่เขาชอบเจ้าชู้

สมควรรู้ว่าใจเขาหลายรัก

อย่างผมนี่หัวใจยังไม่ช้ำ

ใครที่น้ำตาตกเพราะอกหัก

ลองเสี่ยงดูผมจะให้คำทายทัก

ถ้าเป็นนักกลอนให้...รักได้เลย
chomporn
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 49
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ 20 ส.ค. 2008 1:56 pm

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 4:14 pm

555555555 ขำฟ้าอ่ะ เดี๋ยวนัดให้เอาป่ะ 5555


กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดดด กลอนอาชมอ่ะ แหม มีทิ้งท้ายด้วย 555555
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 10:01 pm



ถ้าฉันรู้จักและเข้าใจจิตใจคนมากกว่านี้ ลึกซึ้งกว่านี้ ฉันคงไม่คิดอย่างนั้น และคงอยู่ใกล้ดาว เพื่อคอยดูแลมันให้ดีมากกว่านี้

ถ้าฉันรู้จัก “คน” มากกว่าที่เคยรู้จักมา บางทีฉันอาจจะไม่ยอมไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนๆ ที่ออฟฟิศ (จริงๆ มีโครงการจะไปตั้งแต่หลังงานมหกรรมหนังสือแล้ว แต่ก็เลื่อนมาเรื่อยๆ จนมาลงตัวในช่วงนั้น) แล้วอยู่กับดาวในช่วงเวลาที่มันอ่อนแอและสับสนถึงขีดสุด (ชวนมันไปด้วย แต่มันลางานไม่ได้)


ถ้าเพียงแต่ฉันรู้ว่าภายใต้ท่าทีเข้มแข็ง มีเหตุผลของดาวคือใจดวงหนึ่งที่เหมือนขี้ผึ้งก้อนอ่อนนุ่ม บางทีฉันคงรีบกลับจากต่างจังหวัดให้เร็วกว่านั้น แทนการขับรถเถลไถลแวะที่นั่นที่นี่มาตลอดทางที่กลับเข้ากรุงเทพฯ


กลับถึงห้องคืนนั้น ฉันพบพี่ตั้นนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอยู่ในห้องนอนของฉันกับดาว!

ภาพเดียวที่อธิบายทุกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง...ว่าที่ผ่านมาฉันคิดผิดหมด...

ฉันจำไม่ได้ว่า ไล่เขากลับห้องไปด้วยน้ำเสียงหรือถ้อยคำแบบไหนเสียด้วยซ้ำ ตอนนั้นได้ยินแต่เสียงร้องไห้ของดาว

“ฉันขอโทษ แอ๋ม ฮือๆๆ ฉันขอโทษ แต่ฉันรักเขามาก ฉันรักเขามาก่อนที่จะรู้ว่าเขามีเมียนะ”


“แกก็เลยต้องเป็นเมียเขาอีกคนงั้นเหรอ ดาว...ฉันรู้ว่าแกตัดใจยาก แต่ฉันไม่คิดว่าแกจะปล่อยตัวถลำลึกอย่างนี้” เสียงฉันสั่นเครือด้วยความผิดหวัง “ศีลธรรมแกอยู่ที่ไหนหมด ดาว เพื่อนคนนั้นของฉันอยู่ที่ไหน”

“ฮือๆๆๆๆ แอ๋ม ฉันขอโทษ ฉันเสียใจ แกอย่าบอกพ่อแม่ฉันนะ ฉันขอร้อง”

“แกคิดว่าฉันจะทำบาปกับคนแก่สองคนนั้นได้เหรอ ดาว แล้วขอโทษเถอะ ก่อนหน้านี้ทำไมไม่คิดถึงเขา ห๊ะ ทำแล้วจะคิดทำไม”
“ฮือๆๆๆๆ แอ๋ม...ฉันเสียใจเหมือนกันนะ แก...”

ฉันก็เลยเงียบ หมดแรงจะด่าจะว่าอะไรมันต่อ และได้แต่นั่งกลุ้มใจ เพราะไม่รู้จะทำยังไงดี อยากปรึกษาอยากคุยกับโหน่งแต่ก็อายเกินกว่าจะนำเรื่องเพื่อนไปพูดให้คนอื่นรับรู้ โดยที่ฉันลืมไปว่า ผู้ชายบางประเภทก็เป็นพวกกินที่ลับ ไขในที่แจ้ง จะด้วยคำพูดหรือการกระทำก็ตามที

วันนั้นมีหลายคนที่เห็นพี่ตั้นใส่ผ้าเช็ดตัวเดินออกจากห้องของเราไป

ฉันอายแทนดาวจนทำตัวไม่ถูก ฉันหลบหน้าทุกคนและโหน่งอีกครั้ง และพูดกับดาวน้อยลง ชั่วโมงนั้น ฉันมีแต่คำถามว่า ทำไม ทำไม และทำไม

ทำไมดาวไม่ยอมเลิก ทำไมถึงปล่อยตัวให้ตกเป็นของพี่ตั้นได้

ความรักหรือ???

ความรักคือการทำผิดศีลธรรม คือการเสียตัวให้สามีชาวบ้านอย่างนั้นหรือ

มันก็แค่อารมณ์ฝ่ายต่ำกับความเห็นแก่ตัวของชายหญิงคู่หนึ่งเท่านั้น


ฉันยอมรับตรงๆ ว่า ฉันไม่เข้าใจและไม่มีวันเข้าใจหรือทำใจยอมรับได้ แม้ว่า คนนั้นจะเป็นเพื่อนของฉันก็ตาม


ขณะที่ฉันจมอยู่กับความคิดของตัวเอง ดาวเองก็ขังตัวเองอยู่ในโลกส่วนตัวมากขึ้นเช่นกัน แต่เดิมมันก็ไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนที่ทำงานอยู่แล้ว นี่ยิ่งหนักกว่าเดิม ฉันไม่รู้ว่าอยู่ที่ทำงานมันเป็นยังไงบ้าง แต่ที่หอ มันเอาแต่นั่งซึม ดวงตาของมันที่โหน่งหรือแม้แต่ฉันเองก็เคยชมว่า ไร้เดียงสาขัดกับหน้าแก่ๆ ของมันถูกความทุกข์ความหม่นหมองฉาบไว้เกือบทุกตารางนิ้ว ไอ้ตรงคำว่า เกือบ คือที่อยู่ของความละอายเวลาที่มันมองหน้าฉัน

ดาวเงียบลงเรื่อยๆ จนในที่สุดก็กลายเป็นคนถามคำตอบคำ

มาถึงวันนี้ เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันก็พบว่าตัวเองก็งี่เง่ามากเหลือเกิน ที่พอเสียความรู้สึก เสียศรัทธากับดาวไปแล้ว ฉันก็ไม่ลังเลที่จะแสดงออกไปให้มันรับรู้ แทนที่ฉันจะอยู่เคียงข้างมัน ให้มันรู้สึกอุ่นใจว่ามันไม่ได้อยู่คนเดียวในโลกนี้ ถึงแม้จะไม่เข้าใจการกระทำของมัน แต่ฉันก็ไม่ควรผลักไสมันให้ห่างฉันออกไปเรื่อยๆ อย่างนั้น...ดาวห่างฉันออกไปเรื่อยๆ จนฉันมองหาเพื่อนคนเดิมที่แสนหยิ่ง รักศักดิ์ศรีตัวเองคนนั้นไม่เจอ
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 10:04 pm

“แอ๋ม” คืนหนึ่ง จู่ๆ ดาวก็เรียกชื่อฉันในความมืดที่เราต่างเข้านอนแล้ว
“มีอะไร”

“แกเกลียดฉันมากมั้ย ที่ฉันเป็นแบบนี้”

“เออ”

“ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิด ฉันไม่เคยคิดเหมือนกันว่า ชีวิตตัวเองจะต้องตกอยู่ในสภาพนี้”

“แกตัดใจเลิกกับเขาตอนนี้ก็ยังทันนะ ดาว เสียไปแล้วก็ช่างมันเถอะ...”

คราวนี้ดาวนิ่งไปนาน จนฉันต้องทำลายความเงียบขึ้นว่า

“แกรักพี่ตั้นมากหรือดาว”

“มาก...แกก็รู้ ฉันไม่เคยรักใครมาก่อน เขาเป็นคนแรกที่ฉันรู้สึกพิเศษด้วยจริงๆ”

“แต่เขามีเมียแล้ว ดาว และเมียเขาก็กำลังจะมาอยู่ที่นี่กับเขา”

“พี่ตั้นบอกว่า ไม่มาแล้วละ”

“แกเชื่อเขาเหรอ เขาเคยหลอกแกมาแล้วนะ”

“ฉันตัดใจจากเขาไม่ได้จริงๆ นะ แอ๋ม หลายวันมานี้ ฉันพยายามหลบหน้าเขา ไม่พบ ไม่รับโทรศัพท์ แต่แกรู้มั้ยว่าฉันทรมานมาก เหมือนใจจะขาดเลย”

“โธ่เอ๊ย ดาว...” ฉันเขยิบเข้าไปใกล้และสวมกอดมันไว้หลวมๆ


“แกด่าฉันได้ เกลียดฉันได้ตามสบาย แอ๋ม ฉันไม่ขอให้แกเข้าใจฉันหรอก แต่วันหนึ่งที่แกรักใครสักคน แกคงเข้าใจความรู้สึกฉันได้มากขึ้น...”

“แกพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง แกพูดเหมือนกับว่า แกเลือกที่จะมีเขาต่อไปอย่างนั้นแหละ”

“....”

“นี่แกจะเป็นเมียน้อยเขาหรือดาว!”

“....”


“ดาว คิดใหม่ดีๆ นะ” ฉันละล่ำละลักพูด ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนถูกเสยปลายคางลงไปนอนมึนอยู่กับพื้น ขยับตัวทำอะไรไม่ได้ นอกจากพยายามพูดทั้งที่เหมือนจะอ้าปากไม่ขึ้น

“แกคิดถึงพ่อกับแม่ให้มากเข้าไว้ แกจำได้มั้ยว่า เค้าสองคนเคยภูมิใจในความเป็นแกมากแค่ไหน ถ้าเขารู้ว่าแกเป็นแบบนี้ เขาจะเสียใจมากแค่ไหน ความลับมันไม่มีในโลกหรอกนะ ดาว แกจำได้มั้ยว่า แกเคยบอกฉันไว้ว่าไง แกบอกว่า แม้แต่เรื่องเสียตัวให้พี่ตั้นแกก็จะไม่ทำ...แต่พอแกทำ ตอนนั้นถึงฉันจะโกรธแกมากแค่ไหน แต่ฉันก็ให้อภัยแกได้ แต่อย่าให้มันเลวร้ายไปกว่านี้เลยนะ ดาว ฉันขอร้อง”

“ฉันขอโทษ แอ๋ม ฉันขอโทษ”

ไม่เพียงแต่ฉันหรอกที่ผลักดาวออกจากชีวิตฉัน ดาวเองก็ผลักฉันออกจากชีวิตมันเหมือนกัน!
[/size]
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 10:13 pm

http://www.imeem.com/yumiyumy/music/Cur0pB_3/panadda/

เอาเพลงสำหรับดาวมาแปะประกอบการอ่าน 55555555
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย ภาษาสยาม » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 10:14 pm

โธ่ดาว..อย่าไปคิดว่าเสียตัวไปแล้วต้องเป็นของเขาสิ

ดาวต้องนึกว่าเราก็ได้มันเหมือนกัน แล้วไม่ต้องไปเสียใจนะ

เฮ้อ...คืนนี้เราเข้าห้องแช็ทไม่ได้นะแอ๋ม เซ็งจริงๆ เน็ตไม่ดี
บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » ศุกร์ 11 ก.ย. 2009 10:21 pm

[ตาชม] 10:18 pm: บอกฟ้าว่า เน็ตไม่ดี ก็หัดอบรมสั่งสอนซะมั่ง เผื่อจะดีขึ้น


555555555555
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย ภาษาสยาม » เสาร์ 12 ก.ย. 2009 7:36 am

เวรกรรม ดูคารมกวี 5555+

สอนมนตลอดคะอา แต่ไม่เคยฟัง สงสัยต้องทุบ
บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย chomporn » เสาร์ 12 ก.ย. 2009 2:27 pm

"ดาวเอ๋ย......อย่าหา ว่าพี่ ทิ้งเจ้า
วันใด เจ้าปวด รวดร้าว......ตัวพี่ จะเฝ้า แหงนคอ รอยคอย
เฝ้ารอรับ...น้ำตา ดาวที่ หลั่งย้อย
หากแม้ ดาวลอย...ใช่ลอย จากฟ้า ลับไป....."

ส่วนหนึ่งจากเพลง "ดาวจรัสแสง"
มอบให้นังดาว! จากตาชม!
555555 เอ้า ดื่มมมมมมม
chomporn
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 49
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ 20 ส.ค. 2008 1:56 pm

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » จันทร์ 14 ก.ย. 2009 2:54 am

chomporn เขียน:"ดาวเอ๋ย......อย่าหา ว่าพี่ ทิ้งเจ้า
วันใด เจ้าปวด รวดร้าว......ตัวพี่ จะเฝ้า แหงนคอ รอยคอย
เฝ้ารอรับ...น้ำตา ดาวที่ หลั่งย้อย
หากแม้ ดาวลอย...ใช่ลอย จากฟ้า ลับไป....."

ส่วนหนึ่งจากเพลง "ดาวจรัสแสง"
มอบให้นังดาว! จากตาชม!
555555 เอ้า ดื่มมมมมมม



แอร๊ยยยยยย ดาวคงดีใจที่มีคนคอย 555555555
ว่าแต่ดื่มเนี่ย ดื่มนมชิมิคะ จะได้โตโตโต อิอิ
:lol: :P
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

Re: + + + + ร้าวดาว + + + +

โพสต์โดย วิรัตต์ยา » จันทร์ 14 ก.ย. 2009 2:56 am

ภาษาสยาม เขียน:โธ่ดาว..อย่าไปคิดว่าเสียตัวไปแล้วต้องเป็นของเขาสิ

ดาวต้องนึกว่าเราก็ได้มันเหมือนกัน แล้วไม่ต้องไปเสียใจนะ

เฮ้อ...คืนนี้เราเข้าห้องแช็ทไม่ได้นะแอ๋ม เซ็งจริงๆ เน็ตไม่ดี



555555555555555 จริงอย่างฟ้าว่าแฮะ เผลอๆ เรานี่ละ ได้อย่างเดียวเลย ไม่มีเสีย 555555555 :roll:
ภาพประจำตัวสมาชิก
วิรัตต์ยา
นักเขียน VIP
นักเขียน VIP
 
โพสต์: 43
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 12 ก.ค. 2008 1:06 am

ต่อไป

ย้อนกลับไปยัง เรื่องสั้น

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 19 ท่าน

cron