โดย boomeaow » อาทิตย์ 27 ก.ค. 2008 11:40 pm
หลังจากที่เอกเดินกลับไปทำงานของตัวเอง มโนก้อยังไม่หยุดพูดแซวเอกเรื่องที่มาช่วยบีมทำงาน จนทำให้เอกเกิดความไม่พอใจเล็กๆ
"พี่โนครับ ผมบอกว่าไม่มีอะไร ก้อคือไม่มีอะไร จะพูดอะไรนักหนาครับ" เอกถามด้วยความที่เริ่มรู้สึกไม่พอใจ
"แหม....แค่นี้ก้อต้องโกรธผมด้วยพี่เอก ผมแค่ล้อเล่นเฉยๆๆ เองไม่ได้ว่าอะไรพี่สักหน่อย" มโนตัดพ้อเล็ก เช่นกัน
พอเลิกจากการฝึกงานบีมก้อโทรศัพท์ไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้พี่เอฟัง ว่าเธอเจอกับอะไรมาบ้าง แล้วบอกกับพี่เอว่าเธอรับไม่ได้เท่าไหร่กับสังคมแบบนี้ แต่พี่เอก้อยังคงปลอบใจเธอเหมือนเคย
"บีม จำคำพี่ไว้นะ คนเราไม่มีใครเป็นอย่างที่เราต้องการได้ทุกอย่าง เพราะฉะนั้นหนูจะต้องอยู่ให้ได้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สังคมของคนเรามีหลากหลายนะ บางครั้งเราก้อต้องปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นได้ พี่เชื่อว่าหนูทำได้ ถึงแม้ว่ามันจะตรงข้ามกับสิ่งที่หนูคาดหวังและต้องการ" พี่เอสอนน้องสาวด้วยความห่วงใย
"ค่ะพี่เอ บีมจะพยายาม แต่บีมก้อไม่รู้นะค่ะว่าจะได้เเค่ไหน แต่หนูจะทำให้ได้ค่ะพี่"บีมรับปากแบบไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่นักว่าตัวเองจะทำได้
....................................................................................................................[color=#804ตอนที่ 3 รักครั้งใหม่....
ทุก ๆวันบีมก้อไปที่โรงแรมเพื่อไปทำงานตามปกติ แต่วันนี้แปลกไปกว่าทุกวันเพราะเอก เริ่มมีท่าทางแปลกๆไป ไม่เหมือนกับเอกคนเดิม บีมเป็นคนที่มีเซ้นท์ในเรื่องพวกค่อนข้างไว เธอรู้ทันทีว่าเอกเริ่มมีความรู้สึกชอบพอเธอ แต่เธอก้อยังทำตัวตามปกติแบบที่เคยเป็นไม่ได้แสดงอาการอะไรออกไปเพราะบีมยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเอก นอกจากคำว่าพี่ที่รู้จักกัน แต่เอกไม่ได้รู้สึกกับบีมเเบบน้องสาวหรือเพื่อนร่วมงานอีกแล้ว
"เฮ้ย...พี่เอกปล่อยน้องเค้าไปไหนมาไหนคนเดียวบ้างก้อได้ ไม่ต้องเดินตามหรอก น้องเค้าไม่หายไปไหนหรอก" อ้อม เพื่อนที่ทำงานที่โรงแรมด้วยกัน แต่เค้าทำงานอยู่ที่ครัวอาหารไทย พูดแซวพี่เอก อย่างคนที่คุ้นเคยกัน
"แหม...พี่เอก ทำไรอ้ะรู้นะ "ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องอาหารพนักงานเริ่มเเซวกันเป็นเสียงเดียวกัน
"ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แค่มากินข้าวเที่ยงพร้อมน้องเค้าผิดตรงไหน"เอกตอบ แต่เก็บอาการและความรู้สึกเขินไว้ข้างใน
บีมก้อเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีจึงรีบกินข้าวเที่ยงเเล้วรีบเอาจานไปเก็บแล้วกลับไปทำงานของตน
ในวันเดียวกันนั้น พี่จิ๊บที่ทำอาหารญี่ปุ่นก้อมาชวนบีมไปดื่มเบียร์ โดยอ้างว่าเป็นวันเกิดของตน เพื่อเปิดโอกาสให้บีมกับเอกได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน
"บีม วันนี้ว่างมั้ยไปทานเบียร์เป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ วันนี้วันเกิดพี่นะ ไปนะ"พี่จิ๊บถามบีมพร้อมตอบเองด้วยล
"มีใครไปบ้างหละค่ะพี่จิ๊บ"บีมถาม
"ก้อมีพี่ เอก บีม แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะไปมั้ย พี่ชวนบีมก่อน" พี่จิ๊บตอบ
"เเต่บีมอยู่นานไม่ได้นะค่ะพี่วันนี้บีม มีประชุมที่ทำงานของบีมอ้ะค่ะ"บีมตอบ แบบเกรงใจพี่จิ๊บ
"ไม่เป็นไรจร้า ขอให้มาก้อพอ"พี่จิ๊บตอบ พร้อมหันไปยิ้มกับเอก
เอกยิ้มจนแก้มแทบปริหลังจากได้ฟังคำตอบของบีมว่าจะไปด้วย ถึงแม้ว่าจำอยู่ได้ไม่นานก้อมา
....................................................................................................................
หลังจากเลิกงานทั้ง 3 คนก้อไปนั่งทานอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ซึ่งจิ๊บเป็นคนเลือกเอง จิ๊บเลือกตามแบบที่ตัวเองชอบ เป็นร้านอาหารแต่มีเพลงแนวคลาสิก แบบสุนทราภรณ์ อะไรทำนองนั้น เมื่อมาถึงที่ร้าน บีมบอกให้ทั้ง 2 คนเข้าไปในร้านก่อนเพราะเธอจะเปลี่ยนเสื้อผ้า เนื่องจากว่าหลังจากทานอาหารเสร็จเธอจะไปประชุมต่อ
"พี่เข้าไปกันก่อนนะค่ะ เดี๋ยวบีมตามไป ขอเปลี่ยนชุดแป๊บนึงค่ะ" บีมบอกให้เข้าไปก่อน
"ได้ ...รีบตามมานะบีม" พี่เอกตอบ
ทั้ง 2 เดินเข้าไปในร้านและสั่งอาหารรอบีม บีมก้อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก้อเเต่งหน้าอ่อน เพื่อให้พอมีสีสัน
แต่คงนานไปสักหน่อย เอกก้อเลยเดินออกมาตาม
"เสร็จหรือยังจร้า" เอกถามบีม
"เสร็จแล้วค่ะ"บีมตอบ
เสียงของบีมตอบยังไม่ทันจบ เอกก้อเดินมาถึงที่รถ พอมอง้ห็นบีมแต่งหน้าก้อหยุดมอง
"พี่เอกมองไรหรอค่ะ" บีมถาม
"ป่าวจร้า .. ไม่คิดว่าแต่งหน้าแล้วจะน่ารักแบบนี้" เอกพรึมพรำกับตัวเอง
"พี่เอก เป็นไรป่าวค่ะ" บีมถามอีก ด้วยความงง
" ปะ...ป่าว จร้า ไปได้แล้ว พี่จิ๊บรออยู่นะ" เอกตอบเพื่อแก้เขิน