หน้า 1 จากทั้งหมด 2

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: พุธ 16 ก.ค. 2008 12:39 pm
โดย boomeaow
เดี๋ยวต่อให้จ้า พอดีเมือ่คืนง่วงจัดเลยมาได้เเค่นี้ :lol:

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 17 ก.ค. 2008 12:16 am
โดย boomeaow
เมื่อเดินไปถึงห้องของExecutive chef บีมก็ไปพบกับเลขาของเชฟ และเชฟ
"สวัสดีคะเชฟ" บีมกล่าวทักทายพร้อมยกมือไหว้ตามประเพณีที่ดีงามที่เด็กต้องไหว้ผู้ใหญ่ก่อน
"สวัสดีครับ มาจากที่ไหนครับ"เชฟทักทายพร้อมรับไหว้
"บีมมาจากวิทยาลัย......ค่ะ"บีมตอบชื่อของวิทยาลัยด้วยความภูมิใจ
"อ๋อ...ครับ เรียนใกล้จบหรือยังครับ"เชฟถามด้วยความสนใจในตัวของบีม เพราะทางโรงเเรมต้องการคนที่เรียนจบสายตรงมาอย่างบีม
"ยังค่ะ ฝึกงานเสร็จต้องกลับไปเรียนอีก1เทอมค่ะ ก็จะเรียนจบค่ะ" บีมตอบพร้อมรอยยิ้ม
"ผมนึกว่าเรียนจบแล้ว"เชฟพูดเสริม

"คุณโอ๊ต เดี๋ญวพาน้องเค้าไปพบคุณราชันแล้วบอกคุณราชันด้วยว่าน้องเค้ามาฝึกงานแผนกอาหารยุโรปนะครับ" เชฟสั่งงานคุณโอ๊ต
"ค่ะ เชฟ" เลขารับคำสั่งแล้วพาบีมเดินไปพบคุณราชัน
"พี่ราชัน นี่นักศึกษาฝึกงานค่ะ เชฟบอกว่าฝึกอาหารยุโรปนะ เค้าเด็กสายตรง"เลขาแนะนำบีมให้รู้จักกับหัวหน้างาน แต่สายตาและคำพูดของเธอช่างกระแหนะกระแหนได้ใจจริงๆ
"สวัสดีค่ะ" บีมกล่าวทักทายแล้วยิ้มให้อย่างจริงใจ
"ดี ไปทำกับยะโน่น"ราชันตอบ แล้วทำท่าทางอย่างดูถูก

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 17 ก.ค. 2008 9:33 am
โดย น้ำฟ้า
เขียนให้ตัวโกงแรดกว่านี้นิดนึง คนอ่านจะได้รู้สึกว่าถูกกระแนนกระแหนจริงๆ :P

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 17 ก.ค. 2008 9:40 pm
โดย JuneJa
คนเราต้องต่อสู้กับความเหงา.....
แต่ถึงจะเหงาเราก็ต้องอยู่ให้ได้เน๊อะ ....

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: อาทิตย์ 20 ก.ค. 2008 11:22 pm
โดย boomeaow
"ค่ะ ได้ค่ะ "บีมตอบด้วยเสียงที่รู้สึกแย่กับคนๆนี้
พอบีมเดินไปหาธัญญะ สิ่งที่ได้ยินตามหลังมาก็คือ คุณราชันพูดตะโกนลอยลอยว่า
"ลูกคนมีตังส์..จะทำอะไรเป็น พวกคุณหนูก็แบบนี้ทำอะไรจะได้สักแค่ไหนเชียว"ราชันพูดลอยๆ ไม่เจาะจงว่าใครเพราะไม่ได้บอกชื่อ แต่ต่อให้เป็นเด็กอมมือฟังแล้วก็ต้องรู้ว่าเค้าว่าบีมโดยเฉพาะ

บีมต้องสงบทุกอย่างต้องเงียบอย่างเดียวจะพูดอะไรไม่ได้เพราะเธอเพิ่งมาวันแรก บีมยังไม่อยากมีปัญหากับใครแล้วอีกอย่างเธอไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนที่ฝึกงานเพราะมันจะทำให้เธอมีประวัติไม่ดี
"มีอะไรให้บีมช่วยทำมั้ยค่ะ"บีมถามยะอย่างสุภาพ
"งั้นไปหั่นเนื้อที่จะเสริฟสิไป"ยะตอบ
แล้วหันหน้าไปยิ้มกับราชัน เหมือนจะยิ้มรับกับสิ่งที่ราชันพูดที่ว่าจะทำอะไรเป็น แต่เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้บีมรู้สึกแย่เท่าไหร่เพราะมั่นใจว่าทำได้ เพราะเธอได้รับการเรียนและการฝึกในการทำอาหารยุโรปมาเป็นอย่างดี

หลังจากที่บีมหั่นเนื้อที่จะเสริฟเสร็จ ราชันก็บอกให้บีมไปหั่นผักอีกกองโตหลายสิบกิโล ระหว่างที่หั่นผักก็มีผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว หน้าตาตี๋ๆ เดินเข้ามาทักทายบีม
“สวัสดีครับ ชื่ออะไรหละน้อง”ผู้ชายคนนั้นถาม
“ชื่อบีมค่ะ”บีมตอบ แต่ทำไมถึงไม่กล้าสบตาผู้ชายคนนั้น
“พี่ชื่อเอกนะ มีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะ ยินดีที่ได้รู้จักจร้า” พี่เอกแนะนำตัวพร้อมพูดตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนทำให้บีมคลายความเครียดลงหลังจากที่เธอเจอท่าทางไม่เป็นมิตรของราชัน โอ๊ต และยะ ทำให้เธอเครียดมากในการทำงาน
“พี่เอกค่ะ ทำไมพี่เค้าไม่เป็นมิตรเลย แล้วทำไมเค้าต้องพูดจาดูถูกบีมด้วยหละค่ะ บีมยังไม่ได้ทำอะไรให้เลย” บีมถามทุกอย่างที่เธอสงสัยกับเอก
“ช่างเถอะบีม อย่าไปใส่ใจเลย พวกเค้าก็เป็นแบบนี้หละ เป็นกับเด็กใหม่ทุกคน พี่ก็เคยโดนนะ เพราะพวกนี้เค้าเห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้ อย่าคิดมากเลยนะ” เอกปลอบบีม
บีมทำหน้างงแล้วก็ยังไม่หยุดถาม “แล้วทำไมพี่โอ๊ต ถึงต้องพูดไม่ดีกับบีมด้วย บีมก็ไม่ได้ทำอะไรให้เค้าเหมือนกัน”บีมถาม
“พี่บอกแล้วไง ว่าพวกเค้าก็เป็นแบบนี้ อย่าสงสัยมากเลยเรา มาพี่ช่วยหั่น”เอกตอบบีมพร้อมยิ้มที่มุมปาก แล้วก็ช่วยบีมหั่นผัก

เสียงที่ตามมาหลังจากที่พี่เอกช่วยบีมทำงานสักพัก “แหม............พี่เอก ทำไรอ้ะ จะไปยุ่งอะไรกับน้องเค้าพี่” มโนเพื่อนร่วมงานของเอก ตะโกนแซวมาแต่ไกล
“ว่าไงนะ พี่โน ผมแค่ช่วยน้องเค้าเฉยๆ ไม่มีอะไร”เอกตอบแล้วยิ้มแบบเขินๆ
หลังจากที่ช่วยบีมทำงานเสร็จ เอกก็เดินกลับไปทำงานของตัวเอง
"

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: เสาร์ 26 ก.ค. 2008 7:08 pm
โดย น้ำฟ้า
ตกลงใครพระเอกนิ งิ

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: อาทิตย์ 27 ก.ค. 2008 11:05 pm
โดย boomeaow
ก้อคนนี้หละค่ะ คนที่ชื่อพี่เอกนี่หละ (ในตอนนี้นะ มีหลายตอน อิอิ) :lol:

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: อาทิตย์ 27 ก.ค. 2008 11:40 pm
โดย boomeaow
หลังจากที่เอกเดินกลับไปทำงานของตัวเอง มโนก้อยังไม่หยุดพูดแซวเอกเรื่องที่มาช่วยบีมทำงาน จนทำให้เอกเกิดความไม่พอใจเล็กๆ
"พี่โนครับ ผมบอกว่าไม่มีอะไร ก้อคือไม่มีอะไร จะพูดอะไรนักหนาครับ" เอกถามด้วยความที่เริ่มรู้สึกไม่พอใจ
"แหม....แค่นี้ก้อต้องโกรธผมด้วยพี่เอก ผมแค่ล้อเล่นเฉยๆๆ เองไม่ได้ว่าอะไรพี่สักหน่อย" มโนตัดพ้อเล็ก เช่นกัน


พอเลิกจากการฝึกงานบีมก้อโทรศัพท์ไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้พี่เอฟัง ว่าเธอเจอกับอะไรมาบ้าง แล้วบอกกับพี่เอว่าเธอรับไม่ได้เท่าไหร่กับสังคมแบบนี้ แต่พี่เอก้อยังคงปลอบใจเธอเหมือนเคย
"บีม จำคำพี่ไว้นะ คนเราไม่มีใครเป็นอย่างที่เราต้องการได้ทุกอย่าง เพราะฉะนั้นหนูจะต้องอยู่ให้ได้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สังคมของคนเรามีหลากหลายนะ บางครั้งเราก้อต้องปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นได้ พี่เชื่อว่าหนูทำได้ ถึงแม้ว่ามันจะตรงข้ามกับสิ่งที่หนูคาดหวังและต้องการ" พี่เอสอนน้องสาวด้วยความห่วงใย
"ค่ะพี่เอ บีมจะพยายาม แต่บีมก้อไม่รู้นะค่ะว่าจะได้เเค่ไหน แต่หนูจะทำให้ได้ค่ะพี่"บีมรับปากแบบไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่นักว่าตัวเองจะทำได้
...................................................................................................................
.
[color=#804ตอนที่ 3 รักครั้งใหม่....

ทุก ๆวันบีมก้อไปที่โรงแรมเพื่อไปทำงานตามปกติ แต่วันนี้แปลกไปกว่าทุกวันเพราะเอก เริ่มมีท่าทางแปลกๆไป ไม่เหมือนกับเอกคนเดิม บีมเป็นคนที่มีเซ้นท์ในเรื่องพวกค่อนข้างไว เธอรู้ทันทีว่าเอกเริ่มมีความรู้สึกชอบพอเธอ แต่เธอก้อยังทำตัวตามปกติแบบที่เคยเป็นไม่ได้แสดงอาการอะไรออกไปเพราะบีมยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเอก นอกจากคำว่าพี่ที่รู้จักกัน แต่เอกไม่ได้รู้สึกกับบีมเเบบน้องสาวหรือเพื่อนร่วมงานอีกแล้ว
"เฮ้ย...พี่เอกปล่อยน้องเค้าไปไหนมาไหนคนเดียวบ้างก้อได้ ไม่ต้องเดินตามหรอก น้องเค้าไม่หายไปไหนหรอก" อ้อม เพื่อนที่ทำงานที่โรงแรมด้วยกัน แต่เค้าทำงานอยู่ที่ครัวอาหารไทย พูดแซวพี่เอก อย่างคนที่คุ้นเคยกัน
"แหม...พี่เอก ทำไรอ้ะรู้นะ "ทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องอาหารพนักงานเริ่มเเซวกันเป็นเสียงเดียวกัน
"ผมไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แค่มากินข้าวเที่ยงพร้อมน้องเค้าผิดตรงไหน"เอกตอบ แต่เก็บอาการและความรู้สึกเขินไว้ข้างใน
บีมก้อเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีจึงรีบกินข้าวเที่ยงเเล้วรีบเอาจานไปเก็บแล้วกลับไปทำงานของตน

ในวันเดียวกันนั้น พี่จิ๊บที่ทำอาหารญี่ปุ่นก้อมาชวนบีมไปดื่มเบียร์ โดยอ้างว่าเป็นวันเกิดของตน เพื่อเปิดโอกาสให้บีมกับเอกได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน
"บีม วันนี้ว่างมั้ยไปทานเบียร์เป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ วันนี้วันเกิดพี่นะ ไปนะ"พี่จิ๊บถามบีมพร้อมตอบเองด้วยล
"มีใครไปบ้างหละค่ะพี่จิ๊บ"บีมถาม
"ก้อมีพี่ เอก บีม แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะไปมั้ย พี่ชวนบีมก่อน" พี่จิ๊บตอบ
"เเต่บีมอยู่นานไม่ได้นะค่ะพี่วันนี้บีม มีประชุมที่ทำงานของบีมอ้ะค่ะ"บีมตอบ แบบเกรงใจพี่จิ๊บ
"ไม่เป็นไรจร้า ขอให้มาก้อพอ"พี่จิ๊บตอบ พร้อมหันไปยิ้มกับเอก
เอกยิ้มจนแก้มแทบปริหลังจากได้ฟังคำตอบของบีมว่าจะไปด้วย ถึงแม้ว่าจำอยู่ได้ไม่นานก้อมา
....................................................................................................................

หลังจากเลิกงานทั้ง 3 คนก้อไปนั่งทานอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ซึ่งจิ๊บเป็นคนเลือกเอง จิ๊บเลือกตามแบบที่ตัวเองชอบ เป็นร้านอาหารแต่มีเพลงแนวคลาสิก แบบสุนทราภรณ์ อะไรทำนองนั้น เมื่อมาถึงที่ร้าน บีมบอกให้ทั้ง 2 คนเข้าไปในร้านก่อนเพราะเธอจะเปลี่ยนเสื้อผ้า เนื่องจากว่าหลังจากทานอาหารเสร็จเธอจะไปประชุมต่อ
"พี่เข้าไปกันก่อนนะค่ะ เดี๋ยวบีมตามไป ขอเปลี่ยนชุดแป๊บนึงค่ะ" บีมบอกให้เข้าไปก่อน
"ได้ ...รีบตามมานะบีม" พี่เอกตอบ
ทั้ง 2 เดินเข้าไปในร้านและสั่งอาหารรอบีม บีมก้อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก้อเเต่งหน้าอ่อน เพื่อให้พอมีสีสัน
แต่คงนานไปสักหน่อย เอกก้อเลยเดินออกมาตาม
"เสร็จหรือยังจร้า" เอกถามบีม
"เสร็จแล้วค่ะ"บีมตอบ
เสียงของบีมตอบยังไม่ทันจบ เอกก้อเดินมาถึงที่รถ พอมอง้ห็นบีมแต่งหน้าก้อหยุดมอง
"พี่เอกมองไรหรอค่ะ" บีมถาม
"ป่าวจร้า .. ไม่คิดว่าแต่งหน้าแล้วจะน่ารักแบบนี้" เอกพรึมพรำกับตัวเอง
"พี่เอก เป็นไรป่าวค่ะ" บีมถามอีก ด้วยความงง
" ปะ...ป่าว จร้า ไปได้แล้ว พี่จิ๊บรออยู่นะ" เอกตอบเพื่อแก้เขิน

Re: ความเหงา....ที่เดียวดาย

โพสต์เมื่อ: จันทร์ 28 ก.ค. 2008 10:17 pm
โดย ภาษาสยาม
จะมีแฟนอีกแล้วนางเอกเรา