มีเหตุผลมากมายที่ทำให้คนสองคนที่รักกันมาก ต้องเดินบนเส้นทางคู่ขนานซึ่งไม่มีทางมาบรรจบกันได้
อาจเป็นเพียงเพราะว่าคนหนึ่งคน หมดรัก.... หรือ ว่ามีบางอย่างที่จำเป็นต้องหยุดรักนั้นไป ............
คำถามที่ว่า "ทำไม" ย่อมเกิดขึ้นในใจของเราเสมอ
ทำไม...ต้องเป็นแบบนี้
ทำไม...เค้าถึงไม่รักเรา
ทำไม...สิ่งที่เราทุ่มเทไปนั้นสูญเปล่า
ทำไม... ทำไม... และก็ทำไม...
คุณไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลมาต่อรองกับความรักเลยก็ได้ในบางที ความรักสำหรับบางคนเหตุผลร้อยพันก็ไม่ได้มีความหมายอะไร
คุณจะถามหาเหตุผลเพื่ออะไร หากคุณถามตัวคุณเองแล้วมันยิ่งทำให้ความรู้ของคุณมันแย่ และคุณก็จะยิ่งค้างคาในใจ
และไม่มีทางจะหายจากความทรมาณที่เกิดจากความเจ็บปวดนั้นได้อีก
คุณอาจจะถามตัวคุณเองว่า ตัวเราเองทำดีที่สุดแล้วนะ ทำดีกับเค้าคนนั้นมากมายเหลือเกิน แต่ทำไมเค้าคนนั้นถึงไม่เหลียวแลคุณเลย
คำตอบที่มันยังคาใจอยู่นั้น หากคุณถามเค้าไป คุณคงได้รับกับคำตอบที่แสนเจ็บปวดกลับมาแน่
บางครั้งถ้ากลับมานึกดูอีกที คุณอาจเห็นความจำเป็นที่ปฏิเสธไม่ได้ และไม่แน่คุณอาจจะเข้าใจอะไรๆ มากขึ้น
หากคุณคิดว่าคุณดีพอ....ก็ไม่จำเป็นต้องไปหาเหตุผลอะไรอีกต่อไป...ไม่ว่าคุณจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม
คิดซะว่า... ทำไมเราต้องไปจมปรักกับสิ่งที่แย่ๆอยู่ แม้สิ่งๆนั้น อาจจะเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับเรามากมายแค่ไหน
แต่.... เราไม่ได้มีค่าสำหรับสิ่งๆนั้นอีกต่อไปแล้ว.........