ทำให้ใจเราเป็นดั่งแก้วน้ำ

เรื่องราวของอาณาจักรล้านนา

ทำให้ใจเราเป็นดั่งแก้วน้ำ

โพสต์โดย NannieWoy » พุธ 07 ม.ค. 2009 7:12 pm

การที่เราจะอยู่ในโลกนี้ได้อย่างเป็นสุข เราต้องฝึกตัวเองให้ยอมรับและเคยชินกับความหลากหลายของชีวิต
"ทำหัวใจให้เหมือนแก้วน้ำ ที่รับได้ทั้งน้ำร้อนและน้ำเย็น แล้วเราจะมีโอกาสได้มองเห็นความงามของโลกใบนี้ไปอีกแสนนาน"
แก้วบางใบถูกใช้เพื่อใส่น้ำธรรมดามาตลอดชีวิต ไม่เคยสัมผัสความหลากหลายของน้ำในโลก พอวันนึงน้ำในแก้วเปลี่ยนไป แก้วจึงแตกสลายเพราะปรับตัวไม่ทัน
แต่ถ้าแก้วใบไหน ถูกใส่น้ำร้อนบ้างน้ำเย็นบ้าง อย่างไม่อาจคาดเดาได้ ว่าวันนี้จะเจอน้ำร้อนหรือน้ำเย็น เนื้อแก้วจะเคยชินและปรับตัวไปตามน้ำที่ใส่ลงมา ไม่ว่าจะเจอน้ำร้อนหรือน้ำเย็นมันจึงไม่แตก เพราะมันเป็นแก้วน้ำที่ถูกขัดเกลามา เพื่อรองรับน้ำทุกชนิดบนโลก..
ในหน้าที่ของความเป็นแก้ว คือ เอาไว้ใส่น้ำ มันจึงไม่อาจเลือกได้ว่า...
"ฉันต้องการแต่น้ำธรรมดา หรือว่าน้ำอุ่นเท่านั้น" ก็โลกนี้ไม่ได้มีเพียงน้ำชนิดเดียว
แต่มันมีทั้งน้ำธรรมดา น้ำเย็น น้ำอุ่น น้ำร้อน รวมทั้งน้ำร้อนที่สุดและเย็นที่สุด

หัวใจของเราก็เช่นกัน เพราะการใช้ชีวิตอยู่บนโลก เราไม่อาจเลือกได้ว่า.....
"ฉันต้องการแต่ความสุข ความสมหวังเท่านั้น"
ก็โลกนี้ไม่ได้มีแค่ความสนุกสนาน แต่โลกนี้มีทั้งความทุกข์ ทุกข์มาก และก็ทุกข์มากที่สุด
...............
"ถ้ารู้จักเตรียมหัวใจไว้รองรับ ความเป็นไปที่เปลี่ยนแปลงไปมา
เราก็ไม่ต้องกลัวว่าหัวใจจะแตกสลาย เมื่อมีเรื่องร้ายๆผ่านเข้ามาในชีวิต
......แบบไม่ทันได้ตั้งตัว....."
อยู่อย่างไร้รัก ดีกว่ามีรักแล้วไร้ค่า
http://nanniez.xtgem.com
ภาพประจำตัวสมาชิก
NannieWoy
นักเรียนหัดเขียน
นักเรียนหัดเขียน
 
โพสต์: 20
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ 21 ก.ค. 2008 8:25 pm

Re: ทำให้ใจเราเป็นดั่งแก้วน้ำ

โพสต์โดย ภาษาสยาม » ศุกร์ 09 ม.ค. 2009 5:14 pm

......หลายๆครั้งที่เราต้องเผชิญกับคำว่าผิดหวัง แล้วรับมันไม่ได้

เพราะเราไม่รู้จักเนื้อแท้ของชีวิต ที่แท้จริงแล้ว ทุกๆย่างก้าวเราเดินเคียงคู่ไปกับคำว่า

สุข ทุกข์ เศร้า เหงา รัก ฯลฯ อยู่เสมอ เพียงแต่เรามองไม่เห็นมันเท่านั้นเอง

.......และแล้ววันใดวันหนึ่ง ที่เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น มันก็จะขยับเข้ามาใกล้เรา

คอยเดินไปกับเรา เฉกเช่นเพื่อนแท้จะพึงกระทำได้ วันใดที่ถูกความรักทำร้าย ..พึงรู้ไว้เถิดว่า

วันนั้น " ความเศร้า " จะเป็นเพื่อนแท้ของเรา...จนกว่าจะหายดี



บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm


ย้อนกลับไปยัง ร้อยเรื่องเมืองล้านนา

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 64 ท่าน

cron