ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า โดยทั่วไปคำนี้เราเขียนเป็นตัวเมือง หรือภาษาล้านนา แต่ถ้าเราจะเขียนเป็นภาษาไทย ก็ต้องดูรากศัพท์ว่าภาษาไทยนั้นเป็นอย่างไร
- haripunchai_resize.jpg (37.32 KiB) เปิดดู 11329 ครั้ง
ภาษาไทยนั้นมีทั้งคำไทยแท้ และคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เนื่องจากมีการติดต่อและถ่ายทอดวัฒนธรรมกันผ่านการการเมือง การค้า ศาสนา ฯลฯ ภาษาไทยที่เป็นคำไทยแท้ๆนั้นสังเกตแบบคร่าวๆ ไม่ลงลึก คือ มักจะเขียนตรงตัว และอ่านแล้วเข้าใจความหมายเลย ไม่ต้องแปลให้ยุ่งยาก เช่น พ่อ แม่ หู ตา แห อวน ดิน น้ำลม ไฟ เดิน เขา มัน ดี เล็ก ฯลฯ แต่ด้วยเหตุผลที่กล่าวไว้ข้างต้นจึงทำให้มีการยืมคำจากภาษาอื่นมาใช้ด้วย ไม่ว่าจะเป็น บาลี สันสกฤต จีน ชวา อังกฤษ ฯลฯ ในสมัยโบราณนั้นคำยืมส่วนใหญ่มักจะมาจากศาสนาโดย ภาษาบาลี มาจากศาสนาพุทธ ภาษาสันสกฤต มาจากศาสนาพราหมณ์-ฮินดู คำว่า หริภุญชัย มาจากภาษาบาลี หริภุญชยะ ส่วน หริภุญไชย มาจาก ภาษาสันสกฤต หริปุญเชยยะ ดังนั้นคำนี้เขียนได้ทั้ง ๒ แบบ แต่จากการสังเกตส่วนตัวคนล้านนาใกล้ชิดศาสนาพุทธมากที่สุด ใช้คำว่าแนบแน่น ฝังลึกเลยก็ได้ จึงนิยมใช้คำว่า หริภุญชัย มากกว่า
ป.ล.ลักษณะการสังเกตคำนี้มาจาก การที่สระสันสกฤต ต่างจากบาลี ๖ ตัว คือ คำใดประสมด้วยสระ ฤ ฤา ฦ ฦๅ ไอ เอา เป็นคำในภาษาสันสกฤต ไม่ใช่ภาษาบาลี