- hug___sa-02.jpg (61.39 KiB) เปิดดู 12989 ครั้ง
"น้อยไจยา" เป็นบทละครที่ท้าวสุนทรพจนกิจ (ใหม่ บุญมา) กวีประจำราชสำนักของพระราชชายาเจ้าดารารัศมี ประพันธ์ขึ้นถวาย และประทานอนุญาตแสดงในโอกาสคล้ายวันประสูติ (ครบ ๖๐ พรรษา แสดงที่ วัดสวนดอก) ซึ่งพระราชชายาทรงแกัไขบทบางตอนให้เหมาะสม พร้อมกับทรงประพันธ์คำร้องประกอบทำนองเพลงพื้นเมืองเดิมของล้านนา ได้แก่ ซอทำนองล่องน่าน ซอทำนองเงี้ยวลา
เรื่องราวตามเนื้อเพลงนั้นก็คือ..........
สมัยหนึ่งมีบ่าวบ้านชื่อ "น้อยไจยา" (คนเมืองเวลาบวชเป็นเณร เมื่อสึกออกมาจะนำหน้าว่า "น้อย" นำหน้า ส่วนถ้าสึกจากพระ จะเรียกว่า "หนาน") ได้รักชอบพอกันกับ "นางแว่นแก้ว" ลูกสาวคหบดี แต่ว่าตางบ้านนางแว่นแก้วได้หมั้นหมายนางแว่นแก้วไว้กับ "ส่างนันตา" พ่อค้าชาวปะหล่องตองสู (พม่า) ข่าวนี้ก็ไปเข้าหูน้อยใจยา น้อยใจยาเลยนัดนางแว่นแก้วมาสอบถามความจริง พอซักถามความจริงแล้วน้อยใจยาก็รู้ว่า แท้จริงแล้วนางแว่นแก้วได้รักน้อยไจยาอย่างแนบแน่น จึงตัดสินใจที่จะพากันหนี แต่หนีได้ไม่นานเท่าไร พ่อของนางแว่นแก้วกับส่างนันตา ก็พาคนออกติดตาม จนพบทั้งสองในที่สุด เรื่องราวก็เลยขึ้นโรงขึ้นศาล เพื่อให้ศาลตัดสินปัญหาความรักในครั้งนี้ ส่างนันตาหาว่าน้อยไจยา ได้ลักคู่หมั้นหนีไป แต่พอซักถามไปมา ตัวน้อยไจยากับนางแว่นแก้วก็ชนะความ ทำให้ทั้งสองคนก็ได้แต่งงานกันในที่สุด
