บันทึกความทรงจำ คำแก้ว ปัณณ์รวีย์ ปัณยวณิช สาวน้อยล้านนา

สุขสันต์วันวาเลนไทน์

: 187002_2.jpg (51.3 KiB) เปิดดู 21514 ครั้ง

ชุดของเด็ก ๖ - ๙ เดือน

: 187005_2.jpg (53.28 KiB) เปิดดู 21514 ครั้ง

เคยเล่าไปแล้วว่า "คำแก้ว"..คือชื่อที่เราเรียกกันเล่นๆกับเพื่อนๆตอนที่ท้องใหม่ๆ แล้วฝันว่าปู่ให้พระเครื่องมา ๓ องค์ และฝันว่านั่งกินข้าวในแม่น้ำโดยมีพญานาคตัวใหญ่มากนอนอยู่ข้างๆ พญานาคนั้นใหญ่เสียจนมองไม่เห็นหัว เห็นแต่ปลายหางปัดไปๆมาๆ

: 190151_2.jpg (53.38 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

เล่าให้แก๊งนักเขียนสวยและรวยเวอร์ฟัง เพื่อนแซวว่า เป็นพญานาคมาเกิดแน่เลย ก็เลยเรียกกันว่า "คำแก้ว"

ส่วนชื่อจริงๆนั้นแม่เป็นคนตั้ง ชื่อ 'น้องฝัน' ตอนแรกจะเอาชื่อ 'ปัณณ์' ตามชื่อ ปัณณ์รวีย์ แต่พอดูดวงแล้วชื่อนี้ไม่เวิร์คก็เลยเปลี่ยนเป็นชื่อฝันดีกว่า แต่ทุกท่านสามารถเรียกคำแก้วได้เหมือนเดิมนะคะ น้องเองพอโตมาก็จะได้ทราบว่า ตนเองมีอีกชื่อคือ คำแก้ว ชื่อนี้เป็นชื่อที่เป็นมงคลสำหรับน้องค่ะ เดี๋ยวแนบคำทำนายชื่อคำแก้วในคอมเมนต์นะคะ

ป.ล.ตอนไปขึ้นศาลตุลาการท่านอ่านคำพิพากษา แล้วบอกว่าชื่อ - ชื่อสกุลอ่านยากจริงๆ :lol:

ไหว้กรมหลวงชุมพรฯ และเที่ยวทะเลที่หาดเตยงาม ใกล้ๆกับอนุสาวรีย์นาวิกโยธิน เป็นทัศนียภาพอันสวยงาม ถนนรอบอนุสาวรีย์แทบไม่มีรถผ่าน ชายหาดที่ผู้คนบางตา และเสียงคลื่นที่ซัดมาทำให้คำแก้วตื่นเต้นมาก

: 189795_2.jpg (60.83 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

: 189796_2.jpg (61.06 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

น้องคำแก้วเล่นกับอุ๊ยหม่อน(ทวด)

รอยยิ้มนี้ที่คิดถึง

: 20210222_185714_2.jpg (54.84 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

#คำแก้ว ต่อไปหนูต้องอยู่กับญาติผู้ใหญ่ของเรา เพราะพ่อกับแม่ต้องทำงาน แต่เราจะรีบมาหาหนูในทุกๆวันหยุด แม่คิดว่าเหมาะสมที่สุดแล้วกับการตัดสินใจนี้

: 189793_2.jpg (53.83 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

๑.หากหนูอยู่กับแม่แล้วจ้างคนดูแลก็จะไว้ใจไม่ได้เท่าอุ๊ยตองกับแม่นางที่รักหนูจริงๆ เราจ้างคนอื่นหากโชคดีได้คนที่รักเด็ก แต่การอบรมกล่อมเกลาก็คงจะไม่ดีเท่า แม่ต้องการปลูกฝังสิ่งที่ดีให้ลูก ส่วนลูกจะเติบโตแบบไหน..ได้หมด ทำให้เท่าที่ทำได้..รับได้ในทุกบริบทที่ลูกเป็น

๒.หนูได้ฝึกการปรับตัว การใช้ชีวิตที่หลากหลายเป็นกำไร เพราะต่อไปหนูต้องอยู่สังคมอลหม่าน โตกว่านี้หนูต้องไปลุยสวนอยู่ที่เชียงใหม่กับตายาย ใช้ชีวิตในชนบทบ้าง สังคมเมืองบ้าง ให้รู้ ให้เห็นวิถีชีวิตคนทุกประเภท จะเป็นประโยชน์ต่อการเข้าใจสังคมมนุษย์ และการทำงานในภายภาคหน้า

หนูเป็นคนโชคดีที่มีแต่คนเมตตา ชีวิตรายล้อมไปด้วยความอบอุ่น นี่คือต้นทุนที่มี..ทำให้หนูอารมณ์ดีตลอดเวลา แม่อยากให้ลูกมองโลกมุมบวกเพื่อเป็นพื้นฐานในการต่อสู้ปัญหา และต้องแข็งแกร่ง หนูมีเลือดของพ่อแม่อยู่ในร่างกาย นั่นแหละคือความผูกพันระหว่างเรา

ภาพถ่ายที่ ฐานทัพเรือสัตหีบ

เมื่อวานพาคำแก้วไปไหว้กรมหลวงชุมพรฯและเที่ยวทะเล เลือกที่นี่เพราะคนไม่เยอะ และทะเลสวยม้ากก

#เมื่อคืนพ่อกับแม่ผูกข้อมือให้คำแก้ว เพราะเช้านี้พ่อกับแม่ต้องออกมาตั้งแต่ตี ๔ และวันนี้เป็นวันแรกที่เราแยกกัน วันมะรืนแม่ต้องทำงานแล้ว คำแก้วจึงต้องอยู่พัทยา

: 189792_2.jpg (54.45 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

วันนี้ออกมานครนายกเพื่อขึ้นศาล พรุ่งนี้แม่ยังได้หยุดแต่พ่อต้องทำงานจึงไม่สามารถอยู่กับสาวน้อยต่อได้ ทุกคนต้องทำหน้าที่ของตนเอง พอถึงเย็นวันพฤหัสฯ พ่อกับแม่ก็จะไปพัทยาทันที และไปทุกๆวันหยุด

มีหลายคนแซวว่าแม่ต้องร้องไห้แน่นอน ยังตอบไม่ได้ว่าจะร้องไหม..ไว้ถ้าร้องจะมาเล่า ความคิดถึงลูกต้องมีแน่นอน มีมากด้วยเพราะอย่างที่เห็นว่าทำทุกอย่าง เปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้เพื่อลูก

เช้านี้ตื่นตีสามกว่าๆ ให้คำแก้วกินนมแล้วจึงไปอาบน้ำ และแต่งตัว ก่อนออกเดินทางเหมือนลูกจะรู้..ร้องไห้ออกมาเบาๆ จึงต้องไปลูบหัวเบาๆจนหลับไป

: 189791_2.jpg (40.79 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

ก่อนออกมาแม่ไม่ได้ร้องไห้ เพราะอีก ๒ - ๓ วันก็ได้เจอกันแล้ว อีกอย่างมันไม่มีความกังวล รู้ว่าญาติผู้ใหญ่ที่ดูแลทุกคนรักคำแก้ว ไม่ต้องห่วงเหมือนฝากลูกไว้กับคนอื่น

วันนี้เจ้าคงมองหาพ่อแม่อยู่เหมือนกันว่าหายไปไหน เดี๋ยวกลางคืนค่อยคอลหา ทุกคนมีหน้าที่ และลูกสาวของแม่ต้องเรียนรู้ หัดปรับตัว และต้องเข้มแข็ง

โลกนี้คนอ่อนแออยู่ยาก ดังนั้นลูกจะต้องแกร่งด้วยลำแข้งของเราเอง อย่างที่บอกว่าจะพยายามปลูกฝังสิ่งที่ดี และจะยอมรับทุกๆบริบทที่ลูกเป็น

#สายตาที่มองทวดคือสายตาของคนที่มีความสุข ผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืนที่ห่างลูก คำแก้วสามารถปรับตัวได้ดี มีเพียงก่อนนอนที่ยังติดกินนมแม่ แต่ก็ปรับตัวได้โดยกินนมขวดและหลับไปสามทุ่ม ไม่มีโยเยอะไร

: 189977_2.jpg (46.34 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

#หลายๆคนคงอยากทราบว่าแม่ร้องไห้ไหม คิดถึงมาก แต่ไม่ร้อง เวลากลับมาถึงบ้านที่เคยอยู่ด้วยกันมันก็จะเหงาๆ ตรงนี้ลูกเคยทำอย่างนั้น ตรงโน้นลูกเคยทำอย่างนี้ มันเหมือนขาดอะไรไป คิดถึงที่สุดแต่ไม่กังวล เพราะรู้ว่าทางโน้นดูแลหลานราวกับไข่ในหินอยู่แล้ว
#แม่อยู่ที่นี่ เริ่มงานพรุ่งนี้ วันนี้ตื่นมาก็ปั๊มนม เอาน้ำนมค้างออกมาก่อน แล้วจึงกินน้ำหัวปลี ชาหัวปลี ข้าวต้มและโหระพาสดๆ โหระพาเขากินกับข้าวต้มกันหรือ ไม่หรอกแต่มันบำรุงน้ำนม ต้องพยายามกินให้มากที่สุด ยิ่งลูกไม่อยู่ก็ต้องบำรุงและปั๊มนมบ่อยๆ น้ำนมจะได้ไม่แห้ง เราต้องการให้ลูกได้กินนมแม่อย่างน้อยหกเดือน หรือจนกว่าน้ำนมจะหมด พอวันหยุดไปหา..ลูกก็จะได้กินนมจากอก มันคือความอบอุ่นที่ต้องให้ลูกทดแทนวันเวลาที่ห่างกัน (ไม่รู้ห่างเต้าหลายวันจะดูดไหม แต่ตอนแรกๆไม่มีน้ำนม กินขวดตลอด ราวครึ่งเดือนยังกลับมากินเต้าได้ คำแก้วเป็นเด็กที่ไม่ค่อยเหมือนใคร ต้องลองดู)

ด้วยความที่เป็นลูกคนแรก เราจึงไม่รู้เรื่องนมแม่เลย ทำให้หัวนมแตก พอไม่ได้ดูดตลอดก็น้ำนมมาน้อย คงเหมือนหลายคนที่สุดท้ายลูกก็ไม่ได้กินนม ต้องให้นมผงแทน แต่เราพยายามกู้น้ำนมอย่างมาก เพราะลูกต้องได้กินนมแม่..ยอมแพ้ไม่ได้ หาทุกอย่างที่กระตุ้นน้ำนมมากิน นวดน้ำร้อน ปั๊ม..กินโหระพาดิบ ขิงดิบ น้ำหัวปลี จนสุดท้ายก็มีน้ำนมให้ลูกดังตั้งใจ คนเป็นแม่ต้องสตรองจะยอมแพ้ไม่ได้เด็ดขาด
#แม่อยู่ที่นี่ เตรียมงาน และเขียนวรรณกรรม 'ความทรงจำของคำแก้ว' บทนำเสร็จแล้ว กำลังเข้าบทที่ ๑ วันปีใหม่เมือง อยากเขียนวรรณกรรมเยาวชนใสๆสะท้อนวัฒนธรรมล้านนาสักเรื่อง..เป็นของขวัญคำแก้ว

: 48696_2.jpg (68.85 KiB) เปิดดู 21321 ครั้ง

ป.ล.พ่อกับแม่จะไปหาลูกอีกทีในเย็นวันพฤหัสฯและกลับตีสี่เช้าวันจันทร์ พ่อคำแก้วไม่อยากกลับวันอาทิตย์ อยากนอนกับลูกอีกคืน แบ่งเบาภาระยายตองที่ต้องนอนเฝ้าหลานได้อีกด้วย

คำแก้ว สาวน้อยล้านนา

: 20210304_102129_2.jpg (48.2 KiB) เปิดดู 20843 ครั้ง

: น้องฝัน_210305_6_2.jpg (39.55 KiB) เปิดดู 20843 ครั้ง

: น้องฝัน_210305_17_2.jpg (29.95 KiB) เปิดดู 20843 ครั้ง

: 1614912105375_2.jpg (54.14 KiB) เปิดดู 20843 ครั้ง

สาวน้อยล้านนา ภาพถ่ายวันปี๋ใหม่เมือง ๒๕๖๔

: ปัณณ์รวีย์ ๓_210506_121_2.jpg (65.6 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

: ปัณณ์รวีย์ ๓_210506_135_2.jpg (87.31 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

: ปัณณ์รวีย์ ๓_210506_136_2.jpg (91.12 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

: ปัณณ์รวีย์ ๓_210506_137_2.jpg (83.55 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

คำแก้วกับแม่

: ปัณณ์รวีย์ ๓_210506_132_2.jpg (57.35 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

ครอบครัว

: ปัณณ์รวีย์ ๓_210506_41_2.jpg (101.55 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

: ปัณณ์รวีย์ ๔_210506_27_2.jpg (31.32 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

ตุ๊กตาของหนู

: ปัณณ์รวีย์ ๔_210506_28_2.jpg (70.76 KiB) เปิดดู 18844 ครั้ง

#วันนี้ครบหกเดือนของลูกสาว ในวันที่เราจะต้องห่างไกลกัน บางทีก็เหมือนบททดสอบถ้าวันหนึ่งหนูโตขึ้น แล้วเราจะต้องห่างกันพ่อซ้อมไว้ดีแล้วละ ถามว่าทำไมพ่อถึงคิดแบบนี้ หนูจะต้องอดทนรอในความสำเร็จ ชีวิตยังมีบททดสอบอีกเยอะ ถ้าหนูทนและผ่านมันไปได้ เรื่องทุกเรื่องบนโลกนี้มันง่ายหมด ตอนนี้หนูทำอะไรได้มากกว่าเดิมเยอะเลย ขอให้หนูได้จำช่วงเวลานี้ไว้ ถ้ารู้สึกท้อให้หนูกลับมาดูว่าสิ่งที่หนูเจอตอนหกเดือน มันขนาดไหน รักหนูนะ.."พ่อ"

: ปัณณ์รวีย์ ๔_210518_4.jpg (44.44 KiB) เปิดดู 18395 ครั้ง

สำหรับแม่ ชีวิตแม่เปลี่ยนตั้งแต่วินาทีแรกที่มีหนู อะไรไม่เคยทำก็ต้องทำ อะไรไม่เคยยอมก็ต้องยอม เราพบกันมาหกเดือนเต็มๆแล้ว แต่หนูยังคงมีอะไรใหม่ๆมาให้แปลกใจได้เสมอ ความรู้สึกมันเต็มตื้นทุกครั้งที่นึกถึงใบหน้าน้อยๆเปื้อนยิ้มของลูก สาวน้อย..หนูคือของขวัญพิเศษของแม่ เดือนที่หกคือช่วงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของทารก บางคนหยุดให้นม บางคนเริ่มกินอาหารเสริม เด็กน้อยก็เริ่มมีพัฒนาการเด่นชัด หนูเองก็เริ่มสื่อสารได้เข้าใจมากขึ้น พูดรู้เรื่องขึ้น เด็กดีของแม่ ดีใจที่มีหนูนะ สองมือแม่จะคอยพยุง ปากจะคอยแนะนำ วงแขนจะคอยปกป้อง และสองเท้าจะพาหนูเดิน ลูกของแม่..หนูคือชีวิต..หนูคือดวงใจทั้งดวง
'ด้วยรัก' แม่