เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

นวนิยาย เรื่องยาว ต่างๆ

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย น้ำฟ้า » พุธ 23 ก.ค. 2008 8:53 pm

คุณกรกฎต่อเลยค่ะ อิอิ
ผู้หญิงธรรมดา..แต่ใจมันด้านชาผู้ชาย
ภาพประจำตัวสมาชิก
น้ำฟ้า
นักเขียนแห่งปี
นักเขียนแห่งปี
 
โพสต์: 886
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 11 ก.ค. 2008 10:19 am

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย Omisukamura » ศุกร์ 25 ก.ค. 2008 8:37 pm

โห!! ขยันแต่งกันเยอะๆๆนะค่าท่านนักเขียนทั้งหลาย...แล้วหนูจะมาช่วยอ่านและเป็นกำลังใจ 55++ :lol:
ความรักมันก็เหมือนกับน้ำเปล่า...ที่ไม่มีรสชาติ...แต่ก็ขาดมันไม่ได้...
ภาพประจำตัวสมาชิก
Omisukamura
ยุวกวี
ยุวกวี
 
โพสต์: 5
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 13 ก.ค. 2008 8:37 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย น้ำฟ้า » เสาร์ 26 ก.ค. 2008 7:28 pm

ฝนเริ่มซาลงแล้ว เสียงน้ำหยดจากใบไม้ดังเปาะแปะ ฉันค่อยๆขยับกายออกจากชะโงกหินก้อนใหญ่ ทำให้ชายผิวคล้ำร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามอง
" ขอบคุณมากนะคะ ฉันชื่อวชิรญาณ์ หรือจะเรียกสั้นๆว่า วิวก็ได้ค่ะ " ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมฉันต้องแนะนำตัวกับเขา
เขาจ้องมองด้วยสีหน้าเฉยเมย ก่อนจะก้าวเดินจากไป



แบบว่าจองหองแต่จนค่ะพระเอกเรา 555+
ผู้หญิงธรรมดา..แต่ใจมันด้านชาผู้ชาย
ภาพประจำตัวสมาชิก
น้ำฟ้า
นักเขียนแห่งปี
นักเขียนแห่งปี
 
โพสต์: 886
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 11 ก.ค. 2008 10:19 am

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย coolprince » อังคาร 16 ก.ย. 2008 7:30 pm

มาใหม่ค่ะ ^^ ขอต่อด้วยคน...

________________________________________________

"เดี๋ยวค่ะคุณ!!" ฉันรีบเรียกเขาทันทีเมื่อเห็นเขาเริ่มเดินออกห่าง
ร่างสูงของชายหนุ่มหันกลับมามอง นัยน์ตาคมเข้มของเขาจ้องตรงมาที่ฉันอย่างเย็นชา
"คือ...ฉันแค่อยากจะบอกว่าขอบคุณน่ะค่ะ" ฉันก้มหน้างุด หลบสายตาแปลกๆที่ชวนให้ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
คนตรงหน้าเหมือนจะเงียบไปครู่หลังประโยค 'ขอบคุณ' นั้น หากต่อมาฉันก็รู้สึกได้ว่าเขาเดินเขามาใกล้ แล้วนั่งลงข้างๆ

________________________________________________

^^ อิอิ ในที่สุดพระเอกก็ไม่ไป ขอโทษนะคะ T^T เราไม่อยากให้ไปอ่ะ
...very thing has white & black...
ภาพประจำตัวสมาชิก
coolprince
นักเรียนหัดเขียน
นักเรียนหัดเขียน
 
โพสต์: 4
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร 16 ก.ย. 2008 7:12 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย coolprince » อังคาร 16 ก.ย. 2008 7:33 pm

แก้ คห. ข้างบนค่ะ T^T พิมพ์ตกไป & เพิ่มเล็กน้อย


"คือ...ฉันแค่อยากจะบอกว่าขอบคุณจริงๆน่ะค่ะ ทั้งๆที่เราไม่รู้จักกันแท้ๆ" ฉันก้มหน้างุด หลบสายตาแปลกๆที่ชวนให้ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
...very thing has white & black...
ภาพประจำตัวสมาชิก
coolprince
นักเรียนหัดเขียน
นักเรียนหัดเขียน
 
โพสต์: 4
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร 16 ก.ย. 2008 7:12 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย ภาษาสยาม » พฤหัสฯ. 18 ก.ย. 2008 12:57 pm

เสียงน้ำทะเลทำให้อาณาบริเวณไม่เงียบเหงาเกินไปนัก เขาไม่มีท่าทีว่าจะหันมาคุยกับฉันแม้แต่น้อย

เราต่างทอดสายตามองท้องทะเลด้วยความรู้สึกที่ไม่แตกต่างกัน ผู้หญิงที่มีรอยแผลในใจอย่างฉัน

เมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดของธรรมชาติ และมีสักคนอยู่เคียงข้างก็อบอุ่นมากเกินพอ แม้ว่าเขาคนนั้นจะเป็นแค่ใครคนหนึ่ง

ที่เดินผ่านมาก็ตาม
บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย coolprince » พฤหัสฯ. 18 ก.ย. 2008 8:43 pm

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

เสียงโทรศัพท์มือถือที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ฉันลอบมองไปที่คนข้างตัวโดยไม่ให้เขาสังเกตเห็น เพราะรู้แน่ว่าไม่ใช่เสียงโทรศัพท์ของตัวเอง

แต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่มีท่าทีสนอกสนใจเสียงทำนองดนตรีนั้นเลย เขาปล่อยให้มันดังต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งเสียงนั้นเงียบหายไป ฉันจึงเห็นเขายกมันขึ้นดู
...very thing has white & black...
ภาพประจำตัวสมาชิก
coolprince
นักเรียนหัดเขียน
นักเรียนหัดเขียน
 
โพสต์: 4
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร 16 ก.ย. 2008 7:12 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย ภาษาสยาม » ศุกร์ 19 ก.ย. 2008 12:57 pm

โดยไม่คาดคิดเขาปาโทรศัพท์ลงทะเลหน้าตาเฉย คงมีใครสักคนที่เขาไม่อยากคุยด้วยโทรมาเป็นแน่

คงเหมือนกับฉันที่ต้องสะเทือนใจทุกครั้งที่เห็นเบอร์ของเขา " ปราชญ์ " ผู้ชายที่ทำให้ฉันได้พบกับความสุขที่สุด

และทุกข์ที่สุดในเวลาต่อมา

" ผมต้องไปแล้ว " เขาหันมาบอกกับฉัน

แวบหนึ่งฉันมองเห็นร่อยรอยความเศร้าอยู่ในแววตาคู่นั้น แล้วเขาก็เดินจากไป ทิ้งให้ฉันมองตาม

อย่างกังวล ทำไมฉันต้องห่วงเขา ผู้ชายแปลกหน้าที่เย็นชาคนนี้
บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย coolprince » จันทร์ 22 ก.ย. 2008 5:05 pm

หลังจากที่เขาเดินห่างไปพอสมควร ฉันจึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองก็อยู่ที่นี่นานเกินไปเสียแล้ว
ฉันลอบยิ้มบางๆกับตัวเอง เมื่อประโยคคำถามเรียบๆปรากฏขึ้นในใจ
'จะมีใครเป็นห่วงไหมนะ? ที่เราออกมาเถลไถลนานถึงขนาดนี้'
หึ...เป็นคำถามที่หาคำตอบได้ยากจริงๆ
...very thing has white & black...
ภาพประจำตัวสมาชิก
coolprince
นักเรียนหัดเขียน
นักเรียนหัดเขียน
 
โพสต์: 4
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร 16 ก.ย. 2008 7:12 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย ภาษาสยาม » อังคาร 23 ก.ย. 2008 10:41 am

แสงสีทองอุ่นๆส่องลอดรอยแตกของฝาไม้เข้ามาในห้องอันรกเรื้อ เหนือเมฆค่อยๆพลิกตัวขึ้นช้าๆ
ด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้ง เมื่อคืนนี้เขาเมามาก จำได้ลางๆว่าหลังจากที่แยกจากผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นแล้ว
เพชรกล้าเพื่อนรักก็มาชวนเขาไปชิมเหล้าที่หมักเองกับมือ รสเข้มบาดคอของมันมิได้ทำให้เขารู้สึกรู้สมอะไรเลย
เขาเปรียบดั่งตอไม้ที่ตายมานานแล้ว นับตั้งแต่ที่แสงระวีก้าวออกไปจากชีวิต เขาไม่เข้าใจว่าทำไม หล่อนจึง
มองไม่เห็นค่าความรักของเขา แล้วจับจูงมือชายอื่นออกไปต่อหน้าต่อตา เขารักหล่อนมากเกินกว่าที่จะยื้อยุด
ให้หล่อนต้องลำบากใจ ผลสุดท้ายก็เหลือเพียงเขาที่อยู่อย่างซังกะตายเพียงลำพัง




สรุป พระเอกชื่อ เหนือเมฆ
นางเอกวชิรญาณ์ ชื่อเล่น วิว
เพื่อนพระเอกชื่อ เพชรกล้า

:)
บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย ภาษาสยาม » พฤหัสฯ. 14 พ.ค. 2009 1:33 pm

...........เหนือเมฆเอื้อมมือควานหาโทรศัพท์ อา...เขาปามันทิ้งลงทะเลไปแล้ว

ฉับพลันภาพผู้หญิงคนนั้นก็ปรากฏวูบอยู่ในความรู้สึก " ผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้น "

หล่อนเป็นใครกันนะ ผู้หญิงที่มาพร้อมอุกาฟ้าเหลือง

...........แววตาเศร้าของหล่อนฉายชัดถึงความเด็ดเดี่ยว แม้เขาจะมองจากด้านข้าง

อาการนั่งนิ่งไม่หวั่นไหวของหล่อนนั้นทำให้เขารู้สึกว่า ตนเองเป็นผู้ชายแท้ๆ ยัง

ไม่แข็งแกร่งเท่า
บาดแผลเป็นสัญลักษณ์ของนักสู้
ภาพประจำตัวสมาชิก
ภาษาสยาม
Administrator
Administrator
 
โพสต์: 1145
ลงทะเบียนเมื่อ: อาทิตย์ 06 ก.ค. 2008 9:43 pm

Re: เขียนนิยายต่อกันดีมั้ยคะ

โพสต์โดย getout » อาทิตย์ 14 มิ.ย. 2009 5:09 pm


“เพชรกล้า โว้ย ตื่น ยัง เมื่อคืน มีลม มา ทำให้กระถางต้นไม้หน้าบ้านเองหล่นมาแตกไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอ เห็น ออกบ้าน ข้าตั้งแต่เมื่อตอนเย็น เมามากเปล่าถึงไม่รู้เรื่องอะไ...” เพื่อน ของเพชรกล้า ยังไม่ทันได้พูดจบประโยคความ เพชรกล้า พรวด ออกมาทางประตูหน้าตาตื่นวิ่งมาระเบียงหน้าบ้าน เพื่อนของเพชรกล้าพูดต่อ แต่ เพชรกล้าคงไม่ได้ยินใจจดจ่อกับการโกยดินและเก็บต้นมะลิที่ตกลงมากระถางแตกเรี่ยราด ตัวเพชรเองก็ยังนุ่งผ้ากระโจม หลุดออกมากองกับพื้นแต่หาใช่จะสนใจ เขา สนใจเพียง ต้นมะลิ “ไม่ เป็นไปไม่ได้ “ เขา อุทาน ออกมาเสียงสั่นครืออ น้ำใสๆ ค่อยๆรินออกมา เขานึกถึงแสงระวีทันที แม้เขาเปรียบดั่งตอไม้ที่ตายมานานแล้วนั้นเป็นภาพนั้นเป็นการ แสดงออกโดยรวมแค่เพียงแต่ภายนอกแต่ภายในใจก็ยังสับสนยังคิดถึง เธอ แสงระวี หญิงผู้เป็นอันที่รักและเป็นรักแรก ของ เพชรกล้า


*-------------------------------------------*

ผมเป็นมือใหม่แต่ใจรัก อยากจะแต่ง สัก เรื่องแต่ผมไม่รู้จะเริ่มฝึกยังไงเขียนยังไงให้ออกมาดูดี ผมลอง เสริม ต่อ หาก เป็นการใช้คำไม่สมควร แล้วหรือ แต่งผิดเพี้ยน ก็ ขอรบกวน ผู้ที่ พอจะแนะนำ แก้ ให้ ผม ที หรือ ติ มา ผมจะได้ เก็บไปแก้ไข

ควรไม่ควรแล้วแต่จะกรุณาพิจารณา มือใหม่อยากเขียนเป็น ^^ :D
ไร้สาะเป็นเรื่องปกติ มีสาระเป็นเรื่องผิดวิสัย อนุส้ยก็ควรล้างออก
ภาพประจำตัวสมาชิก
getout
ยุวกวี
ยุวกวี
 
โพสต์: 2
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 13 มิ.ย. 2009 5:14 pm
ที่อยู่: กระท่อมน้อยกลางนา

ย้อนกลับต่อไป

ย้อนกลับไปยัง นวนิยาย

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 13 ท่าน

cron