สนุกนิ์นึก |
![]() |
![]() |
![]() |
เขียนโดย ภาษาสยาม |
วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม 2008 เวลา 20:24 น. |
ที่มา วรรณกรรมเรื่องนี้ผู้แต่งได้แต่งโดยการเลียนแบบเรื่องสั้นของตะวันตก ใช้แบบอย่างโครงสร้างแบบตะวันตก แต่เนื้อเรื่องเป็นของผู้แต่ง มีการตีพิมพ์ในหนังสือวชิรญาณ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๒๘ นับเป็น เรื่องสั้นเรื่องแรกของไทย ผู้แต่ง พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงพิชิตปรีชากร ความมุ่งหมาย เพื่อทดลองแต่งเรื่องสั้นตามแนวทางตะวันตก ลักษณะการแต่ง แต่งเป็นร้อยแก้ว เนื้อหาสาระ พระที่วัดบวรนิเวศวิหาร ๔ รูปได้สนทนากันถึงการงานที่จะทำหลังจากสึกไปแล้ว รูปหนึ่งบอกว่า จะทำงานในกรมพระตำรวจ รูปหนึ่งบอกว่าจะเป็นเสมียนความ รูปหนึ่งบอกว่าจะค้าขาย อีกรูปหนึ่งเป็นกำพร้า ยังไม่ตัดสินใจว่าจะทำอะไรดี แต่แม่อินหญิงหม้ายที่เป็นโยมอุปัฏฐากได้ตั้งใจไว้แล้วว่า จะให้ท่านสึกมาเพื่อ แต่งงานกับลูกสาวตน ที่มา วรรณกรรมกรุงรัตนโกสินทร์ยุครุ่งเรืองสูงสุด . อุทัย ไชยานนท์ |
แก้ไขล่าสุด ใน วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม 2008 เวลา 23:01 น. |